«گردشگری روستایی» راهکاری سازنده برای توسعه روستا‌یی نمونه موردی: روستای فهلیان

روستا‌ها به منزلۀ فضای حیاتی تعداد بسیاری از انسان‌ها به‌ویژه در جوامع درحال توسعه که با انبوهی از مشکلات، محدودیت‌ها و کمبود منابع و سرمایه روبه‌رو هستند، به منظور جوابگویی به تأمین نیازها و همچنین ارتقای سطح و کیفیت زندگی، اشتغال و بهبود وضعیت اقتصادی- اجتماعی ساکنان این سکونتگاه‌ها درگذر زمان نیازمند رشد و توسعه هستند. از آنجا که فقیرترین روستانشینان را افراد بدون زمینِ کشاورزی یا با زمین کشت اندک، تشکیل می‌دهند؛ می‌توان با تنوع‌بخشی به فعالیت-های غیرکشاورزی در این سکونتگاه‌های انسانی موجبات اشتغالزایی، کاهش فقر و ایجاد رفاه اجتماعی نسبی را در این کانون-های کوچک جمعیتی فراهم آورد. ازاین‌رو، برنامه‌ریزان برای رسیدن به توسعه ‌پایدار روستاها، تدابیر و راهکارهای گوناگونی اندیشیده‌اند که در این بین می‌توان از بسط و توسعۀ صنعت گردشگری در روستاها به‌عنوان فعالیتی انسانی- اقتصادی که ضمن ایجاد اشتغال و درآمدزایی در سبب تعامل دوسویه و سازندۀ روستائیان با دیگر افراد و فرهنگ‌ها می‌شود، یاد کرد. در پژوهش پیش‌رو تلاش است که ضمن بیان اصول و مفاهیم گردشگری روستایی و ارتباط تنگاتنگ آن با موضوع توسعۀ ‌روستایی با تکیه بر مطالعات کتابخانه‌ای و تحلیلِ ادراکی، به معرفی جذابیت‌ها و ظرفیت های طبیعی- تاریخی گردشگری در روستای فهلیان از توابع بخش مرکزی شهرستان ممسنی پرداخته شود. در پایان به ارائۀ راهکارهای گوناگون برای اجرایی -شدن طرح‌های گردشـگری و توسعـۀ ایـن فعـالیت در ایـن روستای مورد نظر برای زمینه‌سازی به منظور توسعۀ همه‌جانبۀ‌ فهلیان اقدام شده است.