کنترل کیفیت و سرشکنی مشاهدات سری دوم شبکه ترازیابی درجه یک ایران و آزمون‌های مربوطه

مشاهدات سری دوم شبکه ترازیابی دقیق کشور به منظور اصلاح نقاط ضعف مشاهدات سری اول، از سال 1380 شروع و در سال 1388 به اتمام رسید. پس از اعمال تصحیحات ارتومتریک، کالیبراسیون، انکسار و ضریب انبساط طولی، آزمون‌های پیش از سرشکنی بر مشاهدات اعمال شد. نتایج این آزمون‌ها، بیانگر بهبود کیفیت مشاهدات پس از اعمال این تصحیحات، اما باقی‌ماندن قسمت عمده‌ای از اثرات سیستماتیک می‌باشد. خطای استاندارد سری دوم مشاهدات شبکه ترازیابی دقیق درجه یک ایران پس از اعمال تصحیحات، برآورد می‌شود. به منظور دستیابی به ارتفاع نقاط، با معلوم فرض کردن ارتفاع ایستگاه کنار جزرومد سنج اسکله شهید رجایی، از سرشکنی کمترین مربعات استفاده شد. بیشترین ارتفاع 2887.856 متر مربوط به ایستگاه DDDH1110 در جاده جیرفت به بافق در استان کرمان و کمترین ارتفاع 25.678- مربوط به ایستگاه AP-C1041 در نشتارود استان مازندران به دست آمد. پایین‌ترین دقت نقاط، مربوط به مسیرDPDQ در منطقه نیک‌شهر در استان سیستان و بلوچستان به مقدار8 سانتی‌متر بود که یکی از علل آن می تواند بسته نشدن لوپ‌ها‌ی DP و DQ باشد. آزمون‌های بعد از سرشکنی نشان دهنده کوادراتیک بودن خطای بست ولی نرمال نبودن توزیع باقیمانده‌های سرشکنی به علت وجود خطای سیستماتیک باقیمانده در مشاهدات می باشد.