کفایت دیالیز در بیماران همودیالیزی مزمن مراجعه کننده به یکی از بیمارستانهای نظامی

مقدمه: کفایت دیالیز از اصلی‌ترین عوامل تعیین کننده میزان بقا و مرگ و میر در بیماران همودیالیزی است. لذا، مطالعه‌ی حاضر با هدف کلی تعیین کفایت همودیالیز در بیماران همودیالیزی مراجعه کننده به یکی از بیمارستانهای ارتش انجام گردید. روش بررسی: این مطالعه‌ی توصیفی-تحلیلی بر روی 44 بیمار همودیالیزی در مرکز همودیالیز بیمارستان که به روش در دسترس انتخاب شدند در آبان ماه سال 1393 انجام شد. اطلاعات جمعیت شناختی بیماران با استفاده از پرسشنامه‌ی محقق ساخته و کفایت دیالیز با استفاده از فرمول‌های SpKt/v، URR و eKt/v اندازه‌گیری گردید و به‌وسیله‌ی آزمون‌های آماری در نرم افزار SPSS نسخه‌ی 20 تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: میانگین کلی شاخص‌های کفایت دیالیز که با فرمول‌های SpKt/v، URR و eKt/v محاسبه شده بود به ترتیب 30/0± 08/1، 43/9± 36/58 درصد و 12/0± 13/0 به‌دست آمد و حاکی از این بود که تنها 5/29% (13نفر) از بیماران از کفایت دیالیز مطلوب برخوردار بودند و 7/47% (21نفر) بیماران از کیفیت دیالیز نزدیک به میزان مطلوب و 7/22% (10نفر) بیماران کیفیت دیالیز نامطلوب داشتند. تنها 2/18% (8 نفر) بیماران دارای URR مطلوب (بیش از 65%) بودند. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه کفایت دیالیز اندازه‌گیری شده در این بررسی در حد خیلی مطلوبی قرار ندارد و در اکثر بیماران مورد مطالعه پایین‌تر از میزان استاندارد است؛ لذا، توصیه می‌شود ضمن ارزیابی دوره‌ای کفایت دیالیز در مراکز همودیالیز اقداماتی در جهت بهبود و مطالعاتی جهت بررسی علل پایین بودن آن انجام گیرد.