کاربرد مدل استنتاج فازی در ارزیابی کیفیت آب قنات‌ جهت مصارف شرب و کشاورزی (مطالعه موردی: استان تهران)

یکی از راه‌های بهره‌برداری از منابع آب زیرزمینی که از قدیم در کشور ما معمول بوده، قنات می‌باشد. امروزه نیز از آب قنات جهت مصارف شرب و کشاورزی در برخی نقاط کشورمان استفاده می‌گردد؛ لذا مدیریت و پایش کیفیت آب قنات از اهمیت بالایی برخوردار است. با توجه به رسوب‌ گذاری برخی املاح، کیفیت آب در طی عبور از قنات دست‌خوش تغییرات می‌شود. با طراحی مدل فازی مناسب، می‌توان عدم قطعیت همراه با مراحل نمونه‌برداری، اندازه‌گیری و تفسیر کیفیت آب را مرتفع کرد. در این تحقیق کاربرد تئوری مجموعه فازی جهت ارزیابی کیفیت آب قنات جهت مصارف شرب و کشاورزی‌ مورد بررسی قرار گرفته و با روش قطعی مقایسه شده است. بدین منظور از داده‌های کیفیت آب 23 قنات به عنوان نماینده قنات‌های‌ استان تهران که در سال آبی 89-1388 اندازه‌گیری شده بودند، استفاده گردید. پارامترهای موثر بر کیفیت آب قنات، به سه طبقه مطلوب، قابل قبول و غیرقابل قبول طبقه‌بندی شدند. نتایج پژوهش نشان داد؛ مدل استنتاج فازی، ابزاری مناسب جهت ارزیابی کیفیت آب قنات به شمار می‌رود.