کاربرد شاخص TCI و مدل SWOT در توسعه گردشگری دریاچه ارومیه

زمینه و هدف :گردشگری و اقتصاد گردشگری، در حال تبدیل شدن به یکی از ارکان اصلی اقتصاد تجاری جهان است. دریاچه ارومیه به علت داشتن چشم‌انداز طبیعی یکی از عوامل مهم جذب گردشگران داخلی و خارجی در منطقه است که با برنامه‌ریزی اصولی و مناسب و شناسایی مزیت‌ها و محدودیت‌ها نقش موثری در توسعه این مناطق و در نتیجه توسعه ملی بر عهده داشته است. روش بررسی : در این پژوهش، ابتدا با استفاده از شاخص (TCI) ارزیابی اقلیم گردشگری بررسی شد. در این شاخص از پارامترهای میانگین حداکثر دمای روزانه، حداقل رطوبت نسبی، میانگین رطوبت نسبی، بارش، ساعات آفتابی و سرعت باد از ایستگاه‌های سینوپتیک اطراف دریاچه ارومیه که دارای آمار مشترک 20 ساله (2010-1990) بودند. محاسبه و سپس نتایج حاصله به محیط GIS وارد شد و با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، پهنه بندی اقلیم گردشگری دریاچه ارومیه در ماه‌های مختلف به عمل آمد. سپس با استفاده از روش پیمایش و مطالعات میدانی، تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصت‌ها و تهدیدها به شیوه SWOT انجام شد. یافته ها: نتایج حاصل از شاخص TCI نشان می‌دهد که ماه‌های تیر و مرداد برای گردشگری ایده آل، ماه‌های خرداد، اردیبهشت، شهریور، فروردین، مهر و اسفند برای گردشگری بسیار خوب تا عالی و ماه‌های آبان، آذر، دی و بهمن برای گردشگری در مرز بحرانی تا خوب می‌باشد. نتایج تجزیه و تحلیل مدل SWOT نشان می‌دهد که تعداد 17 نقطه قوت داخلی در برابر 15 نقطه‌ضعف و تعداد 19 فرصت در برابر 17 تهدید شناسایی‌شده است. نتیجه­گیری: بنابراین منطقه مورد مطالعه دارای پتانسیل بالای جذب گردشگری است ولی آستانه آسیب‌پذیری منطقه به علت کاهش آب دریاچه که در صورت تداوم آن سبب کاهش شدید گردشگران خواهد شد نیازمند بازنگری و ارایه سیاست مناسب برای رفع محدودیت‌ها و استفاده از مزیت‌های نسبی موجود منطقه می‌باشد.