کاربرد سنجه های سیمای سرزمین در تحلیل گرادیان فضاهای سبز شهری ( مطالعه موردی: منطقه 3 شهرداری کرج )

با توجه به رشد سریع شهر نشینی در کشور، الگوی‌های ساختاری در محیط های شهری به شدت دستخوش تغییر است  فضای سبز شهری نیز مصون از چنین تغییراتی نیست. بنابراین مطالعه در زمینه الگوی فضایی و پراکنش فضاهای سبز به منظور شناسایی ضعف‌ها و کمبودها امری ضروری محسوب می‌شود. در این مطالعه به منظور بررسی توزیع فضای سبز شهری از تحلیل گرادیان و سنجه‌های سیمای سرزمین استفاده شد. به این منظور در طول شش جهت جغرافیایی از مرکز منطقه سه شهرداری کرج به سمت‌ حاشیه‌ها سنجه‌های مربوط به درصد اشغال شده از سیمای سرزمین (PLAND)، تراکم لکه‌ها (PD)، شکل سیمای سرزمین (LSI) و میانگین فاصله اقلیدسی (ENN-MN) در سطح کلاس برای هشت طبقه کاربری و پوشش شامل: کاربری‌های مسکونی، خدماتی و صنعتی با پوشش‌های مختلف (پارک، حاشیه خیابان‌ها، جنگلکاری، فضای سبز نیمه خصوصی و فضای سبز خصوصی) محاسبه شد. در ادامه به منظور بررسی توزیع فضایی کل فضای سبز در منطقه مورد مطالعه از سنجه‌های مساحت (CA)، تراکم لکه، غنای لکه (PR) و میانگین فاصله اقلیدسی در سطح سیمای سرزمین استفاده شد. بررسی وضعیتترکیبوتوزیعفضاییعناصرساختاریسیمایسرزمینوروند تغییرات از مرکز شهر به سمت حاشیه‌ها نشان داد که فضاهایسبزدرمنطقه مورد مطالعهازنظرنحوة ترکیبوتوزیعفضاییشرایطمطلوبیندارند و در طول جهت‌های مختلف ازلحاظوسعت،پیوستگی،ماهیت، ترکیبوتوزیعفضاییدچار نوسانات شدیدی می‌باشند. نتایج این بررسی منعکس کننده سیاست غلط برنامه‌ریزان شهری جهت مکا‌نیابی و احداث پوشش‌های فضای سبز در محدوده مورد مطالعه می‌باشد.