کارایی انتخاب به کمک نشانگر برای ژن مقاومت به شته روسی در گندم

نشانگرهای مولکولی ابزار ارزشمندی برای به نژادی گیاهان و به ویژه شناسایی ژرم پلاسم و انتخاب غیرمستقیم هستند. انتخاب به کمک نشانگر (Marker-Asisted Selection: MAS) برای مقاومت به آفات و بیماری ها و صفات مرتبط با کیفیت برخی گیاهان زراعی به عنوان بارزترین مثال به کارگیری روتین MAS در طرح های به نژادی مطرح است. با این حال کاربرد عملی نشانگر مولکولی معلوم کرده است که موفقیت در MAS به عواملی از جمله اساس ژنتیکی صفت مورد نظر، تعداد افراد (بوته ها) مورد تجزیه و تحلیل و زمینه ژنتیکی که ژن هدف به آن انتقال خواهد یافت، بستگی دارد. در این مطالعه با بهره گیری از داده های واقعی، کارایی (AMAS) و دقت (EMAS) انتخاب به کمک نشانگر با استفاده از نشانگرهای ریز ماهواره (SSR) پیوسته به ژن مقاومت به شته روسی (Dn4) و رنگ گلوم (Rg2) در گندم مورد ارزیابی قرار گرفت. دو نشانگر Xgwm337 و Xgwm106 احاطه کننده ژن Dn4 مستقر بر روی بازوی کوتاه کروموزوم 1D گندم با فاصله 9.5 cm و9.2 cm قرار دارند. دقت و کارآیی انتخاب به کمک نشانگر برای ژنوتیپ های مقاوم هموزیگوت برای ژن Dn4 در نسل F2 محاسبه شد. EMAS برای نشانگر Xgwm337 برابر با 100% و AMAS برای نشانگرهای احاطه کننده Xgwm337-Xgwm106 و Xgwm337-Rg2 و نشانگرهای غیراحاطه کننده Xgwm106-Rg2 برابر با100% به دست آمد.