ژئوشیمی و سنگ‌زایی سنگ‌های آتشفشانی و نیمه‌آتشفشانی نئوژن منطقه راوه در کمربند ماگمایی ارومیه - دختر (ایران مرکزی)

سنگ‌های آتشفشانی منطقه راوه با سن میوسن تا پلیوسن در امتداد کمربند ماگمایی ارومیه - دختر شمالی رخنمون یافته‌اند. سنگ‌های آتشفشانی نئوژن در این ناحیه به طور هم‌شیب بر روی سازند سرخ بالایی جای گرفته‌اند. دو فاز آتشفشانی بازی تا حدواسط (فاز یکم Ngv1) و حدواسط تا نزدیک به اسیدی (فاز دوم Ngv2) مراحل اصلی فوران هستند. در فاز اول فوران، مواد آتشفشانی از نوع گدازه‌های آندزیت بازالتی تا آندزیتی و سنگ‌های آذرآواری وابسته و در فاز دوم، فوران سنگ‌های آندزیتی تا نزدیک به داسیتی با ساختار گنبدی دیده می‌شوند. با توجه به داده‌های ژئوشیمیایی، این نمونه‌ها سرشت ماگمایی را به سمت سری کلسیمی- قلیایی نشان می‌دهند. الگوهای عناصر جزئی و خاکی کمیاب، یک غنی‌شدگی را در عناصر LREE نسبت به HREE، تهی‌شدگی در Nb و Ti و همین طور نسبت‌های بالای Th/Yb و Th/Nb را در مقایسه با بازالت‌های پشته میان اقیانوسی و بازالت‌های درون صفحه‌ای نشان می‌دهند. شواهد سنگ‌شناختی مطالعه حاضر گویای آن است که ماگمای مادر سنگ‌های آتشفشانی راوه، با ترکیب کلسیمی- قلیایی، از یک منشأ گوشته‌ای متاسوماتیزه، با تأثیر سیال‌های و رسوبات حاصل از صفحه فرورانش، تشکیل یافته است. پس از برخورد صفحه عربی به بلوک ایران مرکزی در نئوژن، از جمله حوضه‌های محلی کششیدر اوایل میوسن، تحت تأثیر سامانه‌های گسلی تراکششی تشکیل شده‌اند که به مدد دایک‌های تغذیه‌کننده، موجب فوران‌های آتشفشانی در منطقه تا اوایل پلیوسن شده‌اند.