چگونگی تبدیل سیّئات به حسنات در نگاه مفسران فریقین

بحث از «احباط» و«تکفیر» گناهان، از مباحث بسیار مهمی است که در آیات و روایات فراوانی مورد توجّه قرارگرفته و فِرَق مختلف اسلامی، در این زمینه بحث و تبادل نظر بسیار دارند. در برخی از آیات قرآن، از این مقام نیز فراتر رفته و از «تبدیل سیّئات به حسنات» سخن به میان آمده است؛ مانند آیه‌ی 70 سوره‌ی مبارکه‌ی فرقان که «توبه» را باب نجات انسان‌ها از گناه معرفی نموده و شرط قبولی توبه را «ایمان» و «عمل صالح» می‌داند. پژوهش حاضر، با هدف بررسی نظرات مختلف مفسران شیعه وسنّی پیرامون آیه‌ی فوق و به روش توصیفی-تحلیلی انجام گرفته و نتایج پژوهش حاکی از این است که اصل واژه‌ی تبدیل به معنای «تغییر» است، اما در مورد نحوه‌ی تغییر سیّئات به حسنات، میان مفسّران اختلاف نظرهایی وجود دارد: عده‌ای آن را تبدیل نفس سیّئه به حسنه دانسته، برخی مراد از سیّئات و حسنات را ثواب و عقاب آن‌ها می‌دانند و برخی نیز آن را تبدیل آثار سیّئات به آثار حسنات می‌دانند.