پیش بینی پیشرفت تحصیلی از روی خودکارآمدی، خودتنظیمی و خلاقیت دانشجویان دانشگاه آزاد رودهن در سال تحصیلی 90-91

هدف اساسی پژوهش حاضر پیش بینی پیشرفت تحصیلی از روی خودکارآمدی، خودتنظیمی و خلاقیت دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن است.  در یک نمونه 300 نفری از دانشجویان کارشناسی اجرا شد. گروه نمونه از بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن در سال تحصیلی 90-89 ، با روش تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزارهای سنجش عبارت از 3 آزمون خودکارآمدی شرر، خودتنظیمی بوفارد و خلاقیت عابدی است که در مورد افراد گروه نمونه اجرا شد. علاوه بر سه آزمون نامبرده، از پرسش نامه ای استفاده شد که در آن، مشخصات جمعیت شناختی و همچنین نمره های نیم سال قبلی افراد گروه نمونه، به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی پرسیده شد. روش آماری به کار رفته، تحلیل رگرسیون چند متغیری است. پس از جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها نتایج زیر به دست آمد: در بین سه متغیر خودکارآمدی، خودتنظیمی و خلاقیت، متغیر خودکارآمدی تنها متغیری بود که پیشرفت تحصیلی دانشجویان را پیش بینی می کرد. در مورد دانشجویان دختر در بین سه متغیر خودکارآمدی، خودتنظیمی و خلاقیت، خودکارآمدی تنها عامل عمده پیش بینی کننده پیشرفت تحصیلی بود. در مورد دانشجویان پسر، در بین سه متغیر خودکارآمدی، خودتنظیمی و خلاقیت، تنها متغیر خلاقیت بود که پیشرفت تحصیلی را پیش بینی می کرد. همچنین طبق مقایسه ضرایب بتای دختران و پسران، علامت ضرایب بتای به دست آمده در دختران نشان داد که متغیر خودکارآمدی با پیشرفت تحصیلی همبستگی مثبت و معنادار دارد و در پسران متغیر خلاقیت با پیشرفت تحصیلی همبستگی مثبت و معنادار دارد.