پیش بینی عملکرد تحصیلی بر اساس حمایت خانواده، حمایت دوستان و دیگران: نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی، تاب آوری تحصیلی و مجذوبیت تحصیلی

هدف از پژوهش حاضر پیش­بینی عملکرد تحصیلی بر اساس حمایت خانواده، حمایت دوستان و دیگران با نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی،  تاب­آوری تحصیلی و مجذوبیت تحصیلی بود. در این مطالعه توصیفی همبستگی دانشجویان دانشگاه پیام نور بجنورد جامعه آماری را تشکیل دادند. تعداد 500  نفر به روش تصادفی طبقه­ای چندمرحله­ای به عنوان نمونه انتخاب شدند و به مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده چند بعدی ( ,MSPSSزیمت، دالم، زیمت و فارلی، 1988)، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان (,CASES اون و فرامن، 1988)، پرسشنامه تاب­آوری تحصیلی (,ARI ساموئلز، 2004) و فهرست مجذوبیت تحصیلی ( ,SEIسالملا- آرو و آپادایا، 2012) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون آماری همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر به کمک نرم افزارهای SPSSV19 و AMOSV20 انجام گرفت. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد بین همه متغیرهای مدل همبستگی مثبت معنی­داری وجود دارد. نتایج تحلیل مسیر نیز نشان داد متغیرهای حمایت خانواده و دوستان هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیرمستقیم با میانجی­گری متغیرهای خودکارآمدی تحصیلی، تاب­آوری تحصیلی و مجذوبیت تحصیلی نقش معنی­داری در پیش­بینی عملکرد تحصیلی داشتند. تأثیر مستقیم متغیر حمایت دیگران بر عملکرد تحصیلی معنی­دار نبود؛ اما این متغیر نیز با میانجی­گری سایر متغیرها تأثیر معنی­داری در پیش­بینی عملکرد تحصیلی داشت. بنابراین با توجه به یافته­های پژوهش حاضر کاربست تدابیر لازم به منظور افزایش حمایت اجتماعی، خودکارآمدی تحصیلی، تاب­آوری تحصیلی و مجذوبیت تحصیلی برای تقویت عملکرد تحصیلی دانشجویان پیشنهاد می­شود.