پیش بینی رضایت شغلی کارمندان بر اساس رفتار اخلاقی مدیران ادارات ورزش و امور جوانان استان کرمانشاه

مقدمه و هدف: امروزه سازمان­ها سعی دارند تا نیروی انسانی خود را هم از نظر درونی و هم بیرونی ارتقا بخشند که یکی از این جنبه­های توانمندسازی کارکنان از طریق رضایت شغلی حاصل می­شود. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، پیش­بینی رضایت شغلی کارمندان ادارات ورزش و امور جوانان استان کرمانشاه بر اساس رفتار اخلاقی مدیران است. روش­شناسی: تعداد 141 نفر (123 نفر کارمند و 18 نفر مدیر) به صورت تعداد برابر نمونه و جامعه آماری به پرسشنامه­های رضایت شغلی (ویسوکی و کروم، 1991) و رفتار اخلاقی (بهشتی­فر و نکویی مقدم، 1389) پاسخ دادند. روایی صوری و محتوایی هر یک از پرسشنامه­ها به وسیله محققان و اساتید مدیریت ورزشی تأیید شد و پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای هر پرسشنامه به ترتیب برابر با 96/0 و 88/0 به دست آمد. یافته­ ها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین رفتار اخلاقی مدیران و تمامی ابعاد آن با رضایت شغلی کارمندان رابطه مثبت و نسبتاً بالایی وجود دارد (69/0 = r ؛ 01/0 = p). از طرف دیگر، نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که بهترین پیش­بینی­کننده­های رضایت شغلی کارمندان تربیت­بدنی، ابعاد رفتار عادلانه (504/0 = R) و میزان امانتداری مدیران (491/0 = R ) بودند (54/0R2 =). بحث و نتیجه گیری: در وهله اول، نکته حائز اهمیت در اجرای رفتار اخلاقی این است که مدیران باید خود به این اصول احترام بگذارند و آنها را در رفتار خود تجلی دهند. بنابراین، اگر اخلاقیات در سازمان حاکم باشد (مخصوصاً بر اساس ابعاد رفتار عادلانه، میزان امانتداری و گذشت مدیران) می­توان انتظار داشت که رضایت شغلی و متعاقب آن موفقیت سازمانی در حوزه مدیریت ورزش تضمین شود.