پیش‌بینی مسئولیت‌پذیری کارکنان بر اساس دینداری و هوش اخلاقی در دانشگاههای شهر بیجار

هدف: هدف در این پژوهش، بررسی نقش دینداری و هوش اخلاقی در پیش‌بینی مسئولیت‌پذیری کارکنان بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و مبتنی بر تحلیل مسیر رگرسیونی است. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ کارکنان دانشگاههای شهر بیجار(دانشگاه آزاد اسلامی، دانشگاه پیام نور و دانشگاه علمی کاربردی) بودند که از بین آنان بر اساس نمونه‌گیری تصادفی ساده(جدول مورگان)، 102 نفر در پژوهش شرکت داده شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامۀ مسئولیت‌پذیری کارکنان(کارول، 2003)، پرسشنامۀ هوش اخلاقی(لنیک و کیل، 2005) و پرسشنامۀ دینداری(گلارگ و استارک، 1965) استفاده شد. یافته‌ها: دینداری و هوش اخلاقی می‌توانند مسئولیت‌پذیری کارکنان را پیش‌بینی کنند. همچنین بین دینداری و هوش اخلاقی رابطۀ مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیونی نشان می‌دهد که از بین مؤلفه‌های دینداری و هوش اخلاقی، مؤلفۀ دلسوزی، بیشترین قدرت تبیین‌کنندگی را برای متغیّر مسئولیت‌پذیری دارد. نتیجه‌گیری: تعمیق باورهای دینی و تأکید بر اخلاقیات می‌تواند در بهبود وضعیت مسئولیت‌پذیری کارکنان نقش مهمی را ایفا کند.