پیش‌بینی سلامت روان دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بر اساس احساس گناه سالم و ناسالم در سال 1396

مقدمه: سلامت روان، مهم‌ترین عامل مؤثر در رشد و پرورش استعدادهای دانشجویان می­باشد. یکی از شاخص‌های ارزیابی سلامت روان؛ احساس گناه است که فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. پژوهش حاضر، با هدف پیش­بینی سلامت روان بر اساس احساس گناه سالم و ناسالم در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز در سال 1396 انجام گرفت. مواد و روش ­ها: در این پژوهش توصیفی- مقطعی، تعداد 300 نفر از دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای انتخاب شدند. از 2 پرسش­نامه احساس گناه سالم و ناسالم و مقیاس سلامت عمومی به عنوان ابزار جمع­آوری داده­ها استفاده شد. داده­ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ ها: نتایج نشان داد که احساس گناه سالم (193/0-=r) و احساس گناه ناسالم (303/0=r) به طور معنی­داری با سلامت روان (ابعاد ناسازگار سلامت روان) همبستگی دارند (05/0>p). بالاترین ضریب همبستگی مربوط به احساس گناه ناسالم می­باشد که مهم‌ترین متغیر پیش­بین در پژوهش حاضر است. ضرایب تحلیل رگرسیون با روش ورود مکرر برای ترکیب خطی متغیرهای احساس گناه سالم و ناسالم با سلامت روان در سطح کمتر از 001/0 معنی­دار بود. نتیجه ­گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، برخلاف دیدگاه سنتی، احتمالاً احساس گناه در ایجاد اختلالات روانی نقش عمده‌ای ندارد و همیشه ناسازگار نیست. در واقع، احساس گناه دارای طیفی است که از سویی باعث بروز رفتارهای سازگار می­شود و از سویی دیگر در بروز نشانگان و رفتارهای ناسازگار نقش دارد.