پیش‌بینی دلزدگی زناشویی بر اساس حمایت اجتماعی ادراک‌شده و میزان استفاده از شبکه‌های مجازی در زنان متأهل

هدف این پژوهش پیش‌بینی دلزدگی زناشویی بر اساس حمایت اجتماعی ادراک‌شده و میزان استفاده از شبکه‌های مجازی در زنان متأهل بود. مطالعه حاضر مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش زنان متأهل مراجعه‌کننده به سرای محلات شهر تهران در فصل‌های بهار و تابستان سال 1398 بودند. نمونه پژوهش 180 نفر بودند که با روش تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. داده‌ها با پرسشنامه‌های دلزدگی زناشویی (پاینز، 1996)، حمایت اجتماعی ادراک‌شده (زیمت و همکاران، 1988) و میزان استفاده از شبکه‌های مجازی (یانگ، 1998) جمع‌آوری و با روش‌های ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم‌افزار SPSS-18 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که حمایت خانواده، دوستان و دیگران با دلزدگی زناشویی زنان متأهل رابطه معنادار منفی و میزان استفاده از شبکه‌های مجازی با دلزدگی زناشویی آنان رابطه معنادار مثبت داشت. همچنین متغیرهای حمایت خانواده، دوستان و دیگران و میزان استفاده از شبکه‌های مجازی به طور معناداری توانستند 46 درصد از تغییرات دلزدگی زناشویی زنان متأهل را پیش‌بینی نمایند (05/0P<). با توجه به نتایج توصیه می‌گردد که با آموزش‌های لازم برای کاهش دلزدگی زناشویی زنان متأهل میزان حمایت اجتماعی ادراک‌شده در آنان افزایش و میزان استفاده از شبکه‌های مجازی در آنها کاهش یابد.