پیش‌بینی انگیزه پیشرفت تحصیلی از طریق سبک‌های مقابله‌ای با مشکلات نوجوانان

هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی انگیزه پیشرفت تحصیلی  به وسیله سبک‌های مقابله‌ای با مشکلات نوجوانان دختر استان تهران بوده است. روش پژوهش از نوع توصیفی بوده و جامعه آماری شامل تمامی دانش‌آموزان دختر مقطع دبیرستان منطقه 2 شهر تهران در سال تحصیلی 94-1393 است. حجم نمونه پژوهش 150 دانش‌آموز از دبیرستان ایثار شاهد با روش نمونه‌گیری در دسترس از رشته‌های مختلف تحصیلی(ریاضی، تجربی و انسانی) بوده است. جمع‌آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه راهبردهای مقابله‌ای نوجوانان و مقیاس اندازه‌گیری پیشرفت صورت گرفته است. برای تجزیه و تحلیل از روش رگرسیون خطی چندگانه  استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد قدرت پیش‌بینی به ترتیب مربوط به مراجعه به دیگران، مقابله کارآمد و مقابله ناکارآمد می‌باشد. رابطه مقابله‌های کارآمد و مراجعه به دیگران با انگیزش پیشرفت در سطح 5 درصد معنادار است. با افزایش راه‌های آرام بخشی و تلاش و سخت‌کوشی، انگیزه پیشرفت افزایش و با افزایش عوامل نگرانی و تعلق به ترتیب میزان انگیزش پیشرفت کاهش می‌یابد. بنابراین می‌توان جهت افزایش انگیزه پیشرفت دانش‌آموزان بر سبک‌های مقابله‌ای آنان کار کرد.