پهنه‌بندی توسعه میان‌افزا؛ کوششی در سناریوی توسعه کالبدی کلانشهر تهران

توسعه میان افزا مقوله­ای پیچیده و چندوچهی است. اهمیت این سیاست توسعه، در پایداری شهر و حفاظت محیط پیرامون شهر است. این مقاله کوشیده است با روش توصیفی- تحلیلی واستفاده از داده­های اسنادی، عرصه­های توسعه میان­افزا را پهنه­بندی و بر اساس آن برنامه­ها و اولویت­های اقدام سناریو­ی توسعه کالبدی تهران را شناسایی نماید. نتایج نشان می­دهد تهران از نظر پهنه­بندی منطقه­ای و کاربری، ظرفیت­ها و فرصت­های میان­افزایی یکسانی ندارد و سناریوی توسعه کالبدی تهران برای درونی کردن توسعه بایستی به آن توجه نماید.اولویت دادن به مناطق پیرامونی و پهنه­های نیازمند مداخله، بهره­گیری از توان میان­افزایی اراضی توسعه جدید در کوتاه مدت، تعیین فضاها و کارکردهای جایگزین برای استقرار در عرصه های توسعه مجدد، جلوگیری از تفکیک و حفظ یکپارچگی ذخایر توسعه جدید و مجدد برای اسکان  و درون­ریزی جمعیت و ایجاد کارکردهای چندمنظوره و تجدید حیات محله­های هدف در بافت فرسوده بر اساس برنامه­ریزی پایین به بالا، شالوده اولویت­های برنامه اقدام سناریوی توسعه کالبدی برای درونی کردن توسعه تهران است.