پرتوتابی گاما به پینه های رویان‌زا و رویان‌زایی از پینه‌های عادت کرده لیمو آب (Citrus aurantifolia var. Mexican lime)

پینه های رویان‌زای حاصل از تخمکهای تلقیح نشده لیموآب شیراز روی محیط کشت موراشیگی و توکر1 (MT) به همراه 1000 میلی‌گرم در لیتر عصاره جو نگهداری شد. پینه‌های رویان‌زا در معرض پرتوتابی گاما در دوزهای مختلف 60، 80، 100 و 120 گری قرار گرفت. با استفاده از آزمون تترا زولیوم، بیشترین درصد زنده ماندن یاخته‌ها در دوز 60 گری به میزان 72/73 بود که با افزایش دوز گاما از درصد زنده ماندن یاخته‌ها کاسته شد. رویان‌زایی از پینه‌ها روی محیط کشت MT حاوی 1 میلی‌گرم در لیتر اسیدجیبرلیک2(GA3) تیجه داد. در این پژوهش پس از 8 ماه از کشت پینه ها و پرتوتابی، رویان‌زایی با مشکل مواجه شد در عین حال پینه‌ها عادت به رشد کرده بودند. تنش پینه‌ها در محیط کشت MT‌ بدون قند طی 4 هفته و سپس انتقال به محیط کشت MT حاوی GA3 1- mgl1 رویان‌زایی را تحریک نمود. پس از 2 هفته از انتقال، به ازای هر 250 میلی‌گرم پینه حدود 150 رویان حاصل شد. افزودن مقادیر بالای تنظیم‌کننده‌های رشد GA3 و 6- بنزیل آمینوپیورین3 (BA) به پینه‌های عادت کرده، از رویان‌زایی جلوگیری نمود و سبب تولید مجدد پینه از شبه رویانها گردید. از پینه های پرتو دیده در دوزهای 60 و 100 گری، حدود 70 و 85 درصد رویان زایی نسبت به پینه‌های تیمار نشده کمتر بود و در دوز 120 گری رویان‌زایی رخ نداد. میزان فعالیت پراکسیداز پینه‌ها اندازه‌گیری شد. بیشترین میزان فعالیت پراکسیداز در پینه‌های تیمار نشده 72/1 بود که با افزایش دوز گاما میزان فعالیت پراکسیداز کاهش یافت.