پترولوژی توده گرانیتوئیدی روستای ملاطالب (شمال الیگودرز) شمال‌غرب اصفهان، طبیعت I پرآلومینه حرارت پایین

مجموعه توده گرانیتوئیدی روستای ملاطالب در شمال الیگودرز، شمال‌غرب اصفهان و در پهنه سنندج-سیرجان قرار دارد. سنگ‌های این توده متشکل از گرانودیوریت، تونالیت و به میزان ناچیز دیوریت است که به درون شیل‌ها و اسلیت‌های متعلق به ژوراسیک (لیاس-دوگر) نفوذ کرده‌اند. کانی‌های اصلی و فرعی این توده را کوارتز، پلاژیوکلاز، ارتوکلاز، بیوتیت، آمفیبول، تورمالین، آندالوزیت، گارنت، آپاتیت و زیرکن تشکیل می‌دهد. از جمله ویژگی‌های پترولوژیکی این توده می‌توان به کاهش میزان P2O5 نسبت به افزایش SiO2، مقدارضریب اشباع‌شدگی آلومین (ASI=1-1.1)، روند افزایشی Zr نسبت به SiO2، ترکیب شیمیایی بیوتیت‌ها و دمای تشکیل توده (500 تا700 درجه سانتیگراد) اشاره کرد که از جمله ویژگی‌های بارز گرانیت‌های با طبیعت I پرآلومینه متوسط حرارت پایین است. روند نزولی Al2O3،TiO2، Eu و Zr نسبت به اندیس لارسن و نیز کاهش نسبت K/Rb در برابر Rb می‌تواند نشانه پدیده تفریق کریستالی پلاژیوکلاز در نمونه‌های گرانیتوئید ملاطالب باشد. الگوی تغییرات عناصر کمیاب به هنجار شده به کندریت نشانگر غنی‌شدگی از LREE نسبت به HREE به دلیل درجه ذوب بخشی پایین و یا خاستگاه نسبتاً غنی از عناصر آلکالی سنگ‌های مرتبط با مناطق فرورانش است. این غنی‌شدگی می‌تواند در اثر پدیده آلودگی ماگما توسط پوسته نیز حاصل شود. همچنین، غنی‌شدگی عناصر لیتوفیل با شعاع یونی بزرگ (LILE) و تهی‌شدگی عناصر با شدت میدان بالا (HFSE) بیانگر ماگماتیسم در ارتباط با فرورانش پوسته اقیانوسی نئوتتیس به زیر خرده قاره ایران مرکزی و نیز تشکیل توده مورد پژوهش در محیط قوس‌های آتشفشانی (VAG) است.