پاسخی به استدلال جیگون کیم در مورد نقش علّی اوصاف اخلاقی

رویکردهای مختلفی نسبت به نقش علّی اوصاف اخلاقی در تحقق امور فیزیکی و کارکرد این ادعا وجود دارد. برخی همانند جیگون کیم بر این باورند که اوصاف اخلاقی، همچون امور ذهنی از هیچ­گونه نقش علّی در تحقق امور فیزیکال برخوردار نیستند و همین دلیلی بر وجود اوصاف اخلاقی است. در مقابل، شفر لانداو بر این باور است که اگرچه اوصاف اخلاقی نقش علّی مستقلی نسبت به امور فیزیکی ندارد؛ ولی این امر دلیلی بر عدم وجود این اوصاف نیست و به‏طورکلی، وجود یا عدم وجود اوصاف اخلاقی ربطی به نقش علّی داشتن یا نداشتن آن‌ها ندارد. در این نوشتار، می‏بینیم که شفر لانداو دیدگاه نخست را رد می­کند؛ ولی دیدگاه وی نیز رد شده و روشن می­شود که اولاً اوصاف اخلاقی از نقش علّی برخوردار هستند و دوم اینکه همین نقش علّی، دلیلی بر برخورداری آن اوصاف از وجودی خارجی است. در این پژوهش، نخست استدلال علّی را به سود ناواقع‌گرایی اخلاقی تبیین نموده و پاسخ می­دهیم و درنهایت، آن استدلال را در اثبات رویکرد کلی واقع­گرایی اخلاقی به کار می‏بریم. دستاورد سخن این است که رویکرد واقع­گرایی اخلاقی نسبت به ناواقع‌گرایی اخلاقی موفق­تر است؛ ‌ ازاین‌روی که می­توان آن را تبیین بهتری برای مشاهده خصوصیات اخلاقی تلقّی کرد.