پاسخ‌های بافتی کبد ماهی هامور معمولی Epinephelus coioides در نتیجه قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض ترکیبی از بنزوآلفاپایرن و باکتری Vibrio alginolyticus

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر همزمان بنزوآلفاپایرن (هیدروکربن آروماتیک پنج حلقه‌ای) و باکتری Vibrio alginolyticus بر ساختار بافت کبد ماهی هامور معمولی Epinephelus coioides، صورت گرفت. در این راستا 140 قطعه ماهی هامور معمولی سالم نابالغ (میانگین وزنی 9/7±180 گرم و میانگین طولی 2/0±8/20سانتی متر) در 7 تانک تقسیم شدند که شامل: 1- گروه کنترل، 2- گروه تزریق شده با روغن نارگیل، 3- گروه تزریق شده با باکتری Vibrio alginolyticus، 4 و 5- گروه تزریق شده با mg/kg 20 و 200 بنزوآلفاپایرن، 6 و 7- گروه تزریق شده با باکتری Vibrio alginolyticus و غلظت‌های mg/kg 20 و 200 بنزوآلفاپایرن. ماهیان به‌مدت 14 روز پس از تزریق باکتری در شرایط ثابت آزمایشگاهی قرار داده شدند. نمونه‌گیری در روزهای 1 و 2 و 4 و 7 و 14 انجام شد. به‌منظور بررسی ضایعات پاتولوژیک کبد، نمونه‌ها در محلول ثبوت بافر فرمالین تثبیت شد و پس از انجام مراحل معمول بافت شناسی، مقاطع بافتی به ضخامت 6 میکرون تهیه، به روش هماتوکسین- ائوزین رنگ آمیزی شده و مورد مطالعه میکروسکوپی قرار گرفتند. نتایج مطالعه هیستوپاتولوژیک کبد نشانگر ضایعات بافتی از قبیل واکوئلاسیون سلول‌ها و تجمعات ملانوماکروفاژی در گروه تیمار شده با باکتری، خونریزی، واکوئلاسیون هپاتوسیت‌ها، مراکز ملانوماکروفاژی، اتساع فضای دیس، هیپرتروفی هپاتوسیت‌ها و دژنره شدن سلول‌های کبد در گروه‌های تیمار شده با BaP بود. در گروه‌های ترکیبی نیز واکوئلاسیون سلول‌ها، مراکز ملانوماکروفاژی، اتساع فضای دیس و نکروز بافتی مشاهده شد.