پارگی تراشه به‌دنبال لولهگذاری بعد از جراحی سزارین، معرفی بیمار

مقدمه: اگرچه آسیب خودبه‌خودی و تروماتیک تراشه پس از لوله­گذاری تراشه نادر است، اما تهدید کننده حیات است. یافته شایع در پارگی تراشه بعد از لوله‌گذاری، آمفیزم و دیسترس تنفسی است. در این مطالعه، یک بیمار با پارگی تراشه به‌دنبال لوله­گذاری بعد از جراحی سزارین معرفی می‌شود. معرفی بیمار: خانم 37 ساله با سن حاملگی 39 هفته برای سزارین تحت بیهوشی عمومی با لوله تراشه شماره 7 قرار گرفت. در طی جراحی بیمار از نظر همودینامیک و تنفسی نرمال بود. در پایان جراحی بعد از خروج لوله تراشه، بیمار دچار سرفه­های شدید شد. بعد از انتقال بیمار به ریکاوری و کاهش سرفه و میزان اشباع اکسیژن 96% به بخش منتقل شد. حدود 30 ساعت بعد از لوله­گذاری، بیمار دچار تورم صورت، دیسترس تنفسی خفیف و آمفیزم از صورت تا زایفوئید شد. میزان اشباع اکسیژن با هوای اتاق 95% بود و دیسترس تنفسی مشهود نبود. همودینامیک باثبات بود. سی‌تی اسکن ریه­ها پنومومدیاستن، پنوموتوراکس، آمفیزم زیرجلدی قدام قفسه سینه و شواهد پارگی تراشه را نشان داد. بیمار به بخش مراقبت­های ویژه جراحی منتقل و تحت درمان محافظتی قرار گرفت. بعد از 96 ساعت آمفیزم به‌طور کامل برطرف و بیمار بعد از 7 روز با حال عمومی خوب از بیمارستان مرخص شد. نتیجه‌گیری: در پارگی تراشه پس از لوله‌گذاری، در مواردی‌که وضعیت همودینامیک و تنفسی باثبات است، درمان محافظه‌کارانه توصیه می­شود.