ویژگی‌های شیمیایی و فیزیکی آب در دریاچه‌ی سد سلمان فارسی، استان فارس

برای مدیریت‌کردن درست دریاچه‌ها آگاهی از عوامل فیزیکی و شیمیایی در بخش‌های گوناگون دریاچه و در زمان‌های مختلف سال ضروری است. هدف از این پژوهش بررسی این عامل‌ها در دریاچه‌ی سد سلمان فارسی، شهرستان قیر، استان فارس است. نمونه‌برداری‌های فصلی در 1396 در 27 نقطه انجام شد. تغییرات فصلی عامل‌ها با تحلیل پراش مقایسه شد. میانگین سالانه‌ی دمای آب °C6/22، اکسیژن محلول 8/2 میلی‌گرم درلیتر، دی‌اکسیدکربن 0/9 میلی‌گرم درلیتر، پی‌اچ 7/8، شفافیت 352سانتی‌متر، هدایت الکتریکی µS/cm 874، کل جامدهای‌محلول 570 میلی‌گرم درلیتر، سختی کل 630 میلی‌گرم درلیتر، یون نیتریت 0/02 میلی‌گرم درلیتر، نیترات 0/8 میلی‌گرم درلیتر، آمونیوم 0/04 میلی‌گرم درلیتر، فسفات 0/4 میلی‌گرم درلیتر، اکسیژن‌خواهی بیوشیمیایی (بی‌اودی) 3/8 میلی‌گرم درلیتر، و اکسیژن‌خواهی شیمیایی 19/3 میلی‌گرم درلیتر بود. مقایسه‌ی یافته‌ها با شاخص‌های آب آشامیدنی نشان داد که آب این دریاچه از نظر پی‌اچ، هدایت الکتریکی، کل جامد‌های محلول، آمونیاک، نیتریت، و نیترات در اندازه‌ی مناسب، اما سختی کل آن اندکی از اندازه‌ی مجاز بیش‌تر بود. در مقایسه با شاخص‌های کیفیت آب برای آب‌زی‌پروری دما، پی‌اچ، اکسیژن محلول، هدایت الکتریکی، کل جامد‌های محلول، دی‌اکسیدکربن، نیتریت، نیترات، و بی‌اودی در همه‌ی بخش‌های دریاچه در اندازه‌ی مناسب بود؛ سی‌او‌دی در بخش‌های دریاچه‌یی و گذرنده مناسب بود، اما در بخش رودخانه‌یی اندکی بیش‌تر از اندازه‌ی مناسب بود. آمونیاک در بخش‌ دریاچه‌یی مناسب بود، اما در بخش‌های رودخانه‌یی و گذرنده اندکی بیش‌تر از اندازه‌ی مناسب بود. شفافیت، سختی‌کل و فسفات از اندازه‌ی شاخص‌ بسیار بیش‌تر بود.