ویژگی‎های زمین‎‌شناسی و ژئوشیمی کانسار مولیبدن پورفیری سیه‌کمر (باختر میانه، شمال باختر ایران)

کانسار مولیبدن سیه‎کمر یک سامانه مولیبدن پورفیری است که در تازه‎ترین پژوهش نگارنده در شمال باختر ایران کشف شده، برای اولین بار در این نوشتار گزارش گردیدهو سامانه کانسارسازی آن، بر پایه داده‎های زمین‌شناسی و ژئوشیمیایی، شواهد کانی‌سازی و میانبارهای سیال، توصیف و بحث شده است. استوک کوارتزمونزونیت پورفیری که به سری ماگمایی کالک‎آلکالن با پتاسیم بالا تعلق دارد و بر پایه داده‌های ژئوشیمی و از دید محیط زمین‎ساختی، از نوع گرانیت‌های پس از برخوردی است، سنگ مادر کانی‎سازی این سامانه به‎شمار می‎آید. با توجه به جایگیری توده‎های نفوذی مولد در منطقه، کانی‌سازی مولیبدن پس از ائوسن، در حدود دوره الیگوسن رخ داده و احتمالاً فرایند کانی‎سازی در مرحله آخر جایگزینی ماگما صورت گرفته است. محلول گرمابی فلززای آن، بر پایه داده‎های دماسنجی و شوری میانبارهای سیال، شوری کم و دمای همگن‎شدگی متوسط داشته است. همچنین، با توجه به نوع سنگ میزبان، دگرسانی‎های همراه و دیگر شواهد، ویژگی های کانی‌سازی کانسار مولیبدن سیه‌کمر قابل مقایسه با کانسارهای مولیبدن نوع کوارتزمونزونیتی است. در مدت فرایندهای زمین‎ساختی، سیال گرمابی کانه‎دار در امتداد پهنه‌های ضعف و ساختارهای گسلی مناسب بالا آمده، به درون درز و شکاف سنگ‎های پیرامون نفوذ کرده و با تغییر یافتن شرایط فیزیکی- شیمیایی محیط و تأثیر عوامل دیگر، در پایان کانسار مولیبدن سیه‎کمر تشکیل شده است.