ویژگیهای روانسنجی پرسشنامه پرخاشگری باس و پری: گروه نمونه غیر بالینی

مقدمه:پرسشنامه پرخاشگری، پرسشنامه ای خودگزارشی است که به میزان گسترده ای توسط روانشناسان استفاده می شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (باس و پری، 1992) با به کار‌گیری تحلیل عاملی تاییدی بود. روش: بدین منظور، نمونه‌ای با حجم 591 نفر دانش آموز دبیرستانی به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای-خوشه‌ای چند مرحله‌ای از بین دانش آموزان شهر تهران انتخاب شدند. برای محاسبه روایی همگرا، هم‌زمان مقیاس نگرانی درباره تصویر بدنی (لیتلتون، آکسوم و پری، 2005) و مقیاس چندبعدی رضایت از زندگی دانش‌آموزان (هابنر، گیلمن، سولدو و شانون، 1994) اجرا شد. جهت بررسی ساختار عاملی تأییدی مرتبه اول پرسشنامه پرخاشگری باس و پری از روش برآورد کم‌ترین مقدار مجذورات وزن‌دار (WLS)و برای ارزیابی کفایت برازش مدل با داده‌ها از شاخص‌های RMR، RMSEA، CFI، AGFI، GFI، 2c، /df2 و 2 استفاده گردید. یافته‌ها: ضریب آلفای کرونباخِ پرسشنامه پرخاشگری باس و پری بالاتر از 70/0 و در حد رضایت‌بخشی بود. ساختار عاملی با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی مورد تأیید قرار گرفت. بررسی ضرایب همبستگی نشان داد که پرسشنامه پرخاشگری باس و پری با پرسشنامه‌ رضایت از زندگی رابطه منفی معنی‌داری دارد و با مقیاس نگرانی درباره تصویر بدنی رابطه مثبت معناداری دارد که این رابطه بیانگر روایی همگرا پرسشنامه پرخاشگری باس و پری است. نتیجه‌گیری: می‌توان گفت ساختار عاملی مرتبه اول چهار عاملی پرسشنامه پرخاشگری باس و پری برازش بهتری با داده‌های مشاهده شده نشان داد. ساختار عاملی تأییدی، اعتبار و روایی پرسشنامه پرخاشگری باس و پری برای کاربردهای پژوهشی و تشخیص‌های بالینی در حد قابل قبول بود.