ویژگیهای روانسنجی (پایایی و روایی) مقیاس کیفیت تدریس استادان از دیدگاه دانشجویان دانشگاه گیلان

هدف مطالعه حاضر بررسی ویژگیهای روانسنجی(پایایی و روایی) مقیاس کیفیت تدریس استادان از دیدگاه دانشجویان دانشگاه گیلان بود. در این پژوهش 407 نفر از دانشجویان سال آخر دوره کارشناسی به روش نمونه­گیری خوشه­ای از میان چهار دانشکده(علوم انسانی، علوم پایه، کشاورزی و معماری و هنر) گزینش شدند. نتایج همسانی درونی کل مقیاس و عاملهای پنج­گانه (تدریس مناسب، اهداف روشن، ارزیابی مناسب، تکالیف مناسب و مهارتهای عمومی) در حد قابل قبول بودند. همبستگی بین هر یک از گویه­های مقیاس با نمره کل از 53/0 تا 74/0 متغیر و همگی معنادار بود.  تحلیل عامل تأییدی گویه­ها نشان داد که تمام گویه­ها بار عاملی معنادار بر عوامل خود دارند و ساختار پنج عاملی پرسشنامه تأیید شد. ضریب روایی ملاکی همزمان از طریق همبستگی بین هر یک از عاملهای مقیاس تجربه دوره آموزشی با متغیر ملاک؛ یعنی مقیاس ارزشیابی دانشجویان از کیفیت آموزشی مارش که به لحاظ نظری به آن مربوط بود، معنادار بود. در مجموع، یافته­های به­دست آمده از پژوهش نشان داد که مقیاس پنج عاملی تجربه دوره آموزشی دانشجو را می­توان به­عنوان ابزار ارزشیابی معتبری در دانشگاههای ایران نیز استفاده کرد.