ویژگی‌های تدریس اثربخش از دیدگاه دستیاران تخصصی دانشکده دندانپزشکی بابل

سابقه و هدف: مأموریت یک دانشگاه شامل آموزش، پژوهش و خدمات اجتماعی است. از آنجایی که نقش و توجه به آموزش در ارزیابی فعالیتهای علمی تا حدی کم رنگ شده است، بایستی ارزیابی آموزش با هدف تعیین اثربخشی آن صورت ­پذیرد. شناخت نظرات دستیاران درباره ویژگی­های تدریس اثربخش می­تواند در برنامه­ریزی مدیران آموزشی تأثیر بسزایی داشته باشد. مواد و روشها: این پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده که به صورت مقطعی بر روی دستیاران تخصصی دندانپزشکی در سال تحصیلی 97-1396 انجام شد. نمونه­گیری به روش سرشماری انجام پذیرفت. ابزار گردآوری داده­ها، پرسش­نامه­ای مشتمل بر دو بخش اطلاعات فردی و دموگرافیک و گویه­های تدریس اثربخش در مقیاس لیکرت در چهار حیطه دانش پژوهی، روش تدریس، ارتباط با دستیار و خصوصیات فردی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها، از نرم­افزار SPSS نسخه 22 و آزمون­های آماری من­ویتنی، کروسکال­والیس و فریدمن استفاده و سطح معنی­داری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: حیطه خصوصیات فردی بیشترین اهمیت و حیطه ارتباط با دستیار کمترین اهمیت را بین ویژگی­های تدریس اثربخش از دیدگاه دستیاران تخصصی کسب کرد. میانگین و انحراف ­معیار نمره گویه­ها در بین حیطه­های مختلف(001/0=P)، حیطه دانش پژوهی در بین شرکت­کنندگان مذکر و مؤنث(017/0=P)، حیطه­های ارتباط با دستیار و خصوصیات فردی در بین شرکت­کنندگان با رشته­های تحصیلی متفاوت (به ترتیب009/0=P و 021/0=P)، حیطه­های روش تدریس و خصوصیات فردی در بین شرکت­کنندگان با سال­های ورودی مختلف(به ترتیب023/0=P و 037/0=P) و حیطه­های ارتباط با دستیار، روش تدریس و خصوصیات فردی در بین شرکت­کنندگان با معدل کل متفاوت (به ترتیب005/0=P، 034/0=P و 008/0=P) به لحاظ آماری اختلاف معنی­داری نشان دادند. نتیجه گیری: خصوصیات و ویژگی­های فردی اساتید از دیدگاه دستیاران تخصصی بیشترین تأثیر را در اثربخشی تدریس داشت که می­توان با توجه به آن در کنار سایر حیطه­های مورد مطالعه در این پژوهش، به ارتقاء و بهبود کیفیت آموزشی دست یافت.