واکنش لاین های دابل هاپلوئید جو از نظر عملکرد دانه و صفات مورفولوژیکی به تنش خشکی

رابطه 40 لاین دابل هاپلوئید به همراه ژنوتیپ­ های والدینی و سه ژنوتیپ شاهد با عملکرد دانه و برخی از صفات مورفولوژیک جو با اجرای آزمایشی در قالب طرح بلوک­ های کامل تصادفی با دو تکرار تحت دو رژیم آبی (شرایط تنش و بدون تنش)، طی دو سال­ زراعی 92 و 1391 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس مرکب بیانگر اختلاف معنی­ داری بین سال، شرایط تنش، لاین­ ها و اثر متقابل لاین × سال برای اکثریت صفات اندازه­ گیری شده بود. مقایسه میانگین ­های گروهی بین شرایط تنش آبی و فاقد تنش نشان داد که لاین ­های دابل هاپلوئید از نظر تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه، نسبت به ژنوتیپ ­های شاهد از درصد کاهش کمتری برخوردار بودند. ضرایب همبستگی بین صفات در شرایط تنش و فاقد تنش نشان داد که عملکرد دانه بیشترین همبستگی مثبت و معنی ­دار را با صفات عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه، وزن هکتولیتر و شاخص برداشت داشت. بر اساس نتایج حاصل از رگرسیون گام به گام صفات طول پدانکل، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و وزن هکتولیتر از جمله مهم­ ترین صفات مؤثر در افزایش عملکرد دانه بودند، به­طوری­ که درتجزیه علیت نیز صفات فوق در هر دو شرایط تنش و فاقد تنش اثر مستقیم بالایی بر عملکرد دانه داشتند. به ­طورکلی، با توجه به مقایسه میانگین ­های صفات و همچنین بر اساس شاخص ­های STI و GMP لاین­ های شماره 11، 13، 14، 18، 24، 29، 30، 35 و 39 به ­عنوان لاین­ های مطلوب از نظر عملکرد دانه و صفات مرتبط با آن و متحمل ­ترین لاین­ ها در پاسخ به تنش کم آبی شناسایی شدند.