واکنش ریشه ارزن مرواریدی (Pennisetum americanum L.) به تنش خشکی و آبیاری مجدد بعد از دوره تنش

به منظور ارزیابی تاثیر تنش خشکی بر آغازش و رشد ریشه‌های ثانویه ارزن مرواریدی و همچنین واکنش آنها به آبیاری مجدد بعد از تنش خشکی، دو آزمایش گلخانه‌ای در سال 88-87 در موسسه تحقیقات علمی و صنعتی استرالیا (CSIRO) در شهر کانبرا استرالیا اجرا شد. هر دو آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در گلخانه اجرا گردید. عامل اول در هر دو آزمایش، سطوح مختلف رطوبتی و عامل دوم زمان های برداشت پس از آبیاری مجدد در 4 سطح (یک روز قبل از آبیاری مجدد، برداشت 1، 3 و 6 روز بعد از آبیاری مجدد) بود. تنش خشکی در آزمایش اول شامل شاهد و 40 درصد رطوبت شاهد (تنش ملایم) و در آزمایش دوم نیز شامل شاهد و 25 درصد رطوبت شاهد (تنش شدید) بود. نتایج نشان داد وزن خشک اندام هوایی ارزن مرواریدی در تنش ملایم و شدید نسبت به شاهد کاهش یافت و در برداشت 6 روز بعد از آبیاری مجدد، نسبت به شاهد خود به ترتیب 37 و 3/52 درصد کاهش نشان داد. تعداد، طول کل و وزن خشک ریشه‌های ثانویه در تنش ملایم و شدید نسبت به شاهد کاهش پیدا کرد. کاهش وزن خشک کل ریشه‌های ثانویه نسبت به شاهد در تنش ملایم و شدید، در برداشت پس از 6 روز آبیاری مجدد به ترتیب 34 و 56 درصد بود. بنابراین احتمالاً تنش خشکی در هر مقدار خود می تواند آغازش و رشد ریشه‌های ثانویه را محدود کند و افزایش شدت تنش، زمان بهبود و بازگشت را بیشتر به تاخیر بیاندازد.