واکاوی چالش های فقهی، اخلاقی استفاده از رحم جایگزین

یکی از موضوعات مهمی که در دهه‌ های اخیر در ژنتیک پزشکی ظهور یافته و علاوه بر پیشرفت‌های چشمگیر و ایجاد فرصت‌های تازه مباحثات متعدد حقوقی و چالش‌های اخلاقی زیادی را بدنبال داشته، تولد نوزادانی است که در رحم زنی دیگر که اصطلاحاً مادر جانشین نام دارند شکل می‌گیرند و پا به عرصة هستی می‌گذارند. نطفة این نوزادان به شیوه تلقیح مصنوعی در خارج از رحم بارور می‌شود و مراحل اولیة رشد و تکامل خود را در محیط آزمایشگاهی طی می‌کنند و سپس به رحم بانوی صاحب رحمی که آمادگی خود را برای حاملگی، نسبت به زوج نابارور اعلام می­نماید منتقل می­گردند. اما در خصوص اینکه آیا اگر شخص سومی با این شیوه یعنی حمل جنینِ دو انسان دیگر در فرایند تولد نوزادی همکاری کند اخلاقاً قابل پذیرش می­باشد یا خیر از یک طرف، و از آنجایی که مشروعیت استفاده از رحم جایگزین در حقوق کنونی ما براساس انطباق آن با مقررات و الزامات فقهی و مذهبی است، بر آن شدیم که در خصوص روایی یا ناروایی مسئله استفاده از رحم جایگزین به بررسی دیدگاه‌های مختلف اخلاقی و فقهی، که از اهمیت بسزایی برخوردار است بپردازیم.