واکاوی نقش عجین شدن با شغل بر تطبیق پذیری شغلی در بین امدادگران و کارکنان جمعیت هلال احمر

مقدمه: امروزه کارکنان در سازمان‌ها تمایل بیشتری به مشارکت در تصمیم‌گیری و فعالیت‌های سازمان دارند. علاوه بر این، عجین‌شدن با شغل­ نتایج مثبتی به همراه دارد و سبب می‌شود که کارکنان در سازمان مشارکت بیشتری داشته باشند و در آن درگیر شوند و از بودن در سازمان لذت ببرند. با توجه به اهمیت روزافزون منابع انسانی به‌عنوان سرمایه‌های سازمان، محققان برآن شدند تا پژوهشی در مورد شغل و عوامل انگیزشی کارکنان انجام دهند. از این‌رو، هدف پژوهش حاضر بررسی رابطۀ بین عجین­شدن با شغل و ابعاد تطبیق‌پذیری شغلی در بین امدادگران و کارکنان جمعیت هلال‌احمر استان سمنان است. روش: این مطالعه از لحاظ هدف، کاربردی و از نوع توصیفی است که به روش پیمایشی انجام شد. در این پژوهش 200 نفر از امدادگران و کارکنان هلال‌احمر استان سمنان به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب ‌شدند. برای سنجش شاخص عجین­شدن از پرسشنامۀ استاندارد شاوفلی و همکاران (2006) و برای سنجش تطبیق‌پذیری شغلی از پرسشنامه ساویکاس و همکاران (2012) استفاده شد. داده‌های تحقیق با مدل‌سازی معادلات ساختاری براساس نرم­افزار لیزرل­ تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته ­ها:­ یافته­ها نشان داد که میان عجین‌شدن با شغل و ابعاد تطبیق‌پذیری شغلی یعنی تمرکز، کنترل، کنجکاوی و اعتمادبه‌نفس رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد. نتیجه ­گیری: بر اساس نتایج، انطباق ویژگی فردی با خصوصیات شغلی­ موجب بهبود عملکرد کارکنان می­شود و هرچه این انطباق بیشتر باشد، اثربخشی کارکنان در شغل موردنظر بیشتر می‌شود.