واکاوی شاخص‌های تاثیرگذار بر سیاست‌های مرزی اردشیر بابکان در قبال امپراتوری روم

سلسله ساسانی در سال 224 م پس از غلبه اردشیر اول بر اردوان پنجم، پادشاه اشکانی در نبرد هرمزدگان پا به عرصه وجود نهاد.مؤسس این سلسله پس از تثبیت و تحکیم دولت مرکزی در پی گسترش مرزهای شمال‌غربی، غرب و جنوبی برآمد؛ بنابراین در راستای این هدف بایستی با امپراتوری روم می‌جنگید.این امپراتوری از عصر اشکانیان همواره با ایران درگیر بود.پژوهش حاضر بر آن است به بررسی شاخص‌های تأثیرگذار بر سیاست‌های مرزی اردشیر اول در قبال امپراتوری روم و میزان دست‌یابی وی به اهداف خود در این زمینه بپردازد.بر اساس موضوع، روش و انجام کار در این تحقیق توصیفی- تحلیلی بر پایه مطالعات کتابخانه‌ای است.آنچه پایان این نوشتار می‌توان نتیجه گرفت این است که اردشیر اول که خود را وارث شاهنشاهی هخامنشی می‌پنداشت، در درجه اول درصدد برآمد تا مرزهای آن را احیا کند.رسیدن به این هدف خود نیازمند اقدامات مهم دیگری مانند؛ تسلط بر ارمنستان، تسخیر مناطق سوق‌الجیشی بین‌النهرین و به ویژه شهر استراتژیک هتره و کنترل تجارت خلیج فارس و راه‌های بازرگانی بین‌النهرین بود.