واکاوی تجارب زیستۀ زنان شاغل اصفهانی از شیردهی

با ظهور دنیای مدرن و رواج مدرنیته، اشتغال زنان به مسئله‌ای چالش‌برانگیز تبدیل شده است. به‌طوری که برخی، حضور زنان در اجتماع را سبب تعالی و رشد زن و جامعه می‌دانند و برخی دیگر اشتغال زنان را، عاملی برای دورشدن مادران از وظایف همسری و مادری برمی‌شمارند. مادربودن با تولد فرزند معنا می‌یابد و تغذیه با شیر مادر سبب تکامل جسمی و روحی کودک و مادر می‌شود. این مقاله بر آن است تا تجارب زیستۀ زنان شاغل در اصفهان از قوانین شیردهی را واکاوی کند. پژوهش به شیوۀ پدیدارشناسی انجام شده و روش به کار گرفته‌شده در آن، کیفی است. برای این منظور با روش نمونه‌گیری هدفمند 16 نفر از زنان شاغل متأهل دارای فرزند با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و دربارۀ آنها مصاحبۀ عمیق انجام شد. یافته‌ها در 256 کد توصیفی و 24 کد تفسیری مقوله‌بندی شدند و در نهایت 6 کد تبیینی استخراج شد که عبارت‌اند از: خانوادۀ حمایت‌کننده، الگوهای شغلی، الگوهای شخصیتی، جایگزین مادر، بر هم ‌کنش‌های کار-خانواده و محیط کار بدون حمایت. تجارب شرکت‌کنندگان در این مطالعه نشان می‌دهند اشتغال زنان بر شیردهی آنان تأثیر دارد. به‌طوری که بیشتر مصاحبه‌شوندگان به سختی‌ها و مشکلات خود در شیردهی اذعان داشتند. همچنین قوانین حمایت از تغذیه با شیر مادر به‌درستی رعایت نمی‌شود. به‌‎طوری که بیشتر مادران قادر نیستند از پاس شیر استفاده کنند و در برخی موارد برخلاف میل درونی مجبور به استفاده‌کردن از شیر خشک می‌شوند.