هاپلوگروپ های ژنوم میتوکندری در یک جمعیت از قوم کرد ایرانی: ابزاری در تشخیص افراد مجهول الهویه

مقدمه: بررسی ناحیه کنترل متشکل از نواحی HV1، HV2 و SNPهای موجود در ناحیه رمزشونده ژنوم میتوکندری در افتراق جمعیت‏ها، اقوام و افراد کاربرد دارد. سرعت ایجاد تنوع نوکلئوتیدی ناحیه کنترل ده برابر سریعتر از DNA کروموزومی می‏باشد و وراثت مادری دارد. از این ویژگی در انسان‏شناسی، بررسی‏های جنایی و قضایی مثلاً شناسایی افراد مجهول‏الهویه استفاده می شود. هدف از این تحقیق شناسایی هاپلوگروپ‏های اقوام ایرانی می‏باشد. در این مقاله هاپلوگروپ‏های گروهی از جمعیت کرد گزارش می‏شود. مواد و روش‏ها: در این مطالعه هاپلوتیپ های نواحی فوق و SNPهای 7028 و 12308 منطقه رمزشونده ژنوم میتوکندری، 87 نفر از قوم کرد بررسی شد. 2 میلی‏لیتر خون محیطی از افراد غیرخویشاوند در لوله‏های EDTAدار تهیه و ضمن تخلیص DNA ژنومیک، نواحی HV1 و HV2 تکثیر و تعیین توالی گردید. توالی‏ها توسط برنامه ClustalX با توالی مرجع کمبریج مقایسه گردید، پلی مورفیسم‏ها مشخص و از طریق درخت فیلوژنتیک، هاپلوگروپ‏ها تعیین و فراوانی آن‏ها مشخص گردید. برای اطمینان از تعیین هاپلوگروپ‏های H و U از روش RFLP استفاده شد. یافته‏ها: در 87 الگوی میتوکندری حاضر، 262 نوکلئوتید جهش یافته در HV1 دیده شد. هاپلوگروپ‏های H, U, K, J, T, L3A مشخص گردید. هاپلوگروپ‏های J و H دارای بالاترین فراوانی و هاپلوگروپ‏های U و L3a در رتبه بعدی قرار می‏گیرند. نتیجه‏گیری: در قوم کرد هاپلوگروپ‏های اوراسیای غربی غالب است، اگرچه هاپلوگروپ آفریقایی نیز در این جمعیت دیده شد. همچنین یافته‏های این پژوهش می‏تواند بعنوان پایگاه داده‏ها برای جمعیت ایرانی به کار برده شود.