نقش واسطه‌ای درگیری تحصیلی در ارتباط بین اهداف اجتنابی- عملکردی و پیشرفت تحصیلی در دانش‌آموزان دختر در رشتة علوم انسانی

  هدف از پژوهش حاضر، ارائه یک مدل ساختاری برای نشان دادن روابط علّی میان اهداف اجتنابی- عملکردی، ابعاد رفتاری، عاطفی، شناختی و رفتاری- اجتماعی درگیری تحصیلی و پیشرفت تحصیلی در دانش‌آموزان دختر سوم دبیرستان در رشته علوم انسانی است. برای انتخاب گروه نمونه از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی چند مرحله‌ای استفاده شد. بدین منظور، تعداد 260 نفر از دانش‌آموزان دختر مشغول به تحصیل در رشته علوم انسانی از دبیرستانهای شهر تهران انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل مقیاس اهداف پیشرفت (میگلی و همکاران، 1998) و پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (پینتریج و دیگروت، 1994) بوده است. معدل دانش‌آموزان در پایان سال تحصیلی در پنج درس اختصاصی نیزبه عنوان شاخصی از پیشرفت تحصیلی آنان مد نظر قرار گرفت. ‌روشهای آماری تجزیه و تحلیل داده‌ها شامل تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی و مدل معادلات ساختاری بود. یافته‌ها نشان‌دهنده نقش واسطه‌ای ابعاد شناختی، عاطفی و رفتاری درگیری تحصیلی در ارتباط بین اهداف اجتنابی- عملکردی و پیشرفت تحصیلی و عدم نقش واسطه‌ای درگیری تحصیلی رفتاری- اجتماعی در این ارتباط بود؛ به طوری که رابطه منفی و معناداری بین اهداف اجتنابی- عملکردی و ارزش تکلیف (75/3-= t و 39/0-= B ) و رابطه مثبت و معناداری بین ارزش تکلیف و پیشرفت تحصیلی (38/2= t و25/0= B )، رابطه‌ی منفی و معناداری بین اهداف اجتنابی- عملکردی و پایداری در تکلیف (45/2-= t و 22/0-= B ) و رابطه مثبت و معناداری بین پایداری در تکلیف و پیشرفت تحصیلی (25/3= t و و 35/0= B )، رابطه مثبت و معناداری بین اهداف اجتنابی- عملکردی و راهبردهای پردازش سطحی (41/2= t و 35/0= B ) و رابطه منفی و معناداری بین راهبردهای پردازش سطحی و پیشرفت تحصیلی (29/2-= t و 26/0-= B )، رابطه منفی و معناداری بین اهداف اجتنابی- عملکردی و راهبردهای پردازش عمیق (93/2-= t و 27/0-= B ) و رابطه مثبت و معناداری بین راهبردهای پردازش عمیق و پیشرفت تحصیلی (51/2= t و 23/0= B ) وجود داشت.