نقش وابستگی به تلفن همراه در پیش بینی خودپنداره تحصیلی و اشتیاق به مدرسه در دانش آموزان

هدف این پژوهش بررسی نقش وابستگی به تلفن همراه در پیش­بینی خودپنداره تحصیلی و اشتیاق به مدرسه در دانش­آموزان دوره متوسطه شهرستان ثلاث باباجانی در سال تحصیلی 95- 1394 بود. روش انجام پژوهش، همبستگی و جامعه آماری آن تمام دانش­آموزان دختر و پسر دوره متوسطه شهرستان ثلاث باباجانی بود که 210 نفر(100 پسر و 110 دختر) از آنان بر اساس روش نمونه گیری طبقه­ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه وابستگی به تلفن همراه هیون یونگ کو(2008)، پرسشنامه خودپنداره تحصیلی یسن چن(2004) و اشتیاق به مدرسه  وانگ و همکاران (2011) استفاده شده است. روایی محتوایی پرسشنامه ها مورد تایید اساتید صاحبنظر قرار گرفته و پایایی آنها به ترتیب 81/0، 90/0 و 86/0 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده از نرم افزارSPSS  و آمار توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی(همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری) استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده­ها نشان داد که وابستگی به تلفن­همراه با خودپنداره تحصیلی (425/0- r=) و با اشتیاق به مدرسه(455/0-r =) همبستگی منفی و معناداری دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که وابستگی به تلفن­همراه و مولفه­های آن توانایی پیش بینی 68 درصد از تغییرات خودپنداره تحصیلی و 53 درصد از تغییرات اشتیاق به مدرسه را دارد.