نقش سلامت خانواده و سبک‌های دلبستگی در پیش‌بینی خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان

اهداف: باورهای فراگیران در مورد توانایی‌های خود در فرآیند تحصیل در قالب خودکارآمدی تحصیلی تعریف می‌شود که تحقق آن متاثر از عوامل مختلفی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش متغیرهای سلامت خانواده و سبک‌های دلبستگی در پیش‌بینی خودکارآمدی تحصیلی انجام شد. ابزار و روش‌ها: این پژوهش توصیفی- مقطعی با طرح همبستگی در جامعه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه گیلان در سال تحصیلی 94-1393 انجام شد و 335 دانشجو به‌روش تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس خانواده اصلی هاوشتات و همکاران، پرسش‌نامه سبک‌های دلبستگی بزرگسالان هازان و شیور و پرسش‌نامه خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان اون و فرامن استفاده شد. تحلیل داده‌ها با کمک نرم‌افزار SPSS 22 و با استفاده از آزمون‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندمتغیره به‌روش گام‌به‌گام انجام شد. یافته‌ها: خودکارآمدی تحصیلی با متغیرهای سلامت خانواده (274/0=r) و سبک دلبستگی ایمن (336/0=r) همبستگی مثبت و معنی‌دار و با متغیرهای سبک دلبستگی اجتنابی (413/0-=r) و سبک دلبستگی اضطرابی (402/0-=r) همبستگی منفی و معنی‌دار داشت (01/0p<). متغیرهای پیش‌بین سبک دلبستگی اجتنابی (828/4-=t؛ 0001/0=p)، سبک دلبستگی ایمن (108/5=t؛ 0001/0=p)، سبک دلبستگی اضطرابی (217/3-=t؛ 001/0=p) و سلامت خانواده (061/3=t؛ 002/0=p)، 3/۰ از واریانس خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان را تبیین کردند و به‌ترتیب در پیش‌بینی خودکارآمدی تحصیلی نقش بیشتری داشتند. نتیجه‌گیری: سلامت خانواده و سبک دلبستگی ایمن باعث افزایش باور خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان و سبک‌های دلبستگی اجتنابی و اضطرابی باعث کاهش باورهای خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان هستند.