نقش خودکارآمدی تحصیلی و ابعاد اهمالکاری تحصیلی در پیش بینی میزان وابستگی به اینترنت

این مقاله به ارزیابی نقش خودکارآمدی تحصیلی و ابعاد اهمالکاری تحصیلی در پیش­بینی میزان وابستگی به اینترنت می­پردازد. برای این منظور، در میان دانشجویان دانشکده­ های علوم رفتاری و فنی­ مهندسی دانشگاه تهران به عنوان واحد تحلیل این مطالعه، به شیوه­ ی تصادفی خوشه­ ای نمونه­ گیری انجام شد. در این نمونه گیری 408 نفر (219 پسر و 189 دختر) برای اجرای پیمایش، انتخاب شدند. جهت جمع ­آوری داده­ ها از ابزارهای وابستگی به اینترنت دیویس (2001)، خودکارآمدی تحصیلی اون و فرانمن (1988) و اهمالکاری تحصیلی سولومون و راث بلوم (1984) استفاده شد. برخی از یافته­ های توصیفی نشان می دهند که اولویت­های جستجوی اینترنتی دانشجویان به ­ترتیب، چک­ کردن پست الکترونیک، رفتن به شبکه­ های اجتماعی و ذخیره اطلاعات، استفاده از سایت­های خبری و رسانه­ ای، چت­ کردن و موزیک، بازی­های اینترنتی، بدون هدف پرسه­ زدن و سرزدن به سایت­های غیر متعارف بود. همچنین، آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که اهمالکاری در انجام تکالیف و اهمالکاری در آماده­ کردن مقاله­ های پایان ­ترم با وابستگی به اینترنت رابطه مثبت و معنی­دار و با خودکارآمدی تحصیلی رابطه منفی و معنی­داری دارند. اهمالکاری در آماده ­کردن امتحان با وابستگی به اینترنت و خودکارآمدی تحصیلی همبستگی نداشت. اما بین وابستگی به اینترنت و خودکارآمدی تحصیلی رابطه همبستگی منفی مشاهده شد. آزمون رگرسیون گام­ به­ گام نیز نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی در پیش­بینی میزان وابستگی به اینترنت نقش اصلی را دارد و در گام دوم اهمالکاری در انجام تکالیف توانست نقش معنی­داری ایفا کند. بر اساس یافته­ ها، دانشجویان پسر در مقایسه با دانشجویان دختر وابستگی بیشتری به اینترنت گزارش کردند. بنابراین، می­توان نتیجه گرفت که وابستگی به اینترنت پدیده ­ای شایع در بین دانشجویان است و پیشنهاد می شود برای افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان برنامه های همکاری جمعی ارائه شود.