نقش جهت‌گیری زندگی و سبک زندگی اسلامی در پیش‌بینی کیفیت زندگی سالمندان

مقدمه: امروزه، کیفیت زندگی یکی از بزرگترین اهداف بهداشتی در مراقبت سلامتی محسوب شده و عاملی مؤثر در زندگی سالمندان است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش جهت‌گیری زندگی و سبک زندگی اسلامی در پیش‌بینی کیفیت زندگی سالمندان بود. روش: روش این پژوهش توصیفی - همبستگی و جامعه آماری آن شامل کلیه سالمندان شهرستان بیله سوار استان اردبیل در نیمه اول سال 1397 بود. تعداد 100 نفر از بین این جامعه آماری به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس به پرسش‌نامه‌های سبک زندگی اسلامی، جهت‌گیری زندگی و کیفیت زندگی (SF-36) پاسخ دادند. داده‌های به دست آمده با استفاده از آزمون‌‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که سبک زندگی اسلامی و جهت‌گیری زندگی خوش‌بینانه با کیفیت زندگی سالمندان رابطه مثبت و معنادار ولی بین جهت‌گیری زندگی بدبینانه و کیفیت زندگی آنها رابطه منفی و معناداری وجود دارد (01/0>P). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که 45 درصد از کل واریانس کیفیت زندگی به وسیله مؤلفه‌های سبک زندگی اسلامی و جهت‌گیری زندگی تبیین می‌شود. نتیجه‌گیری: این مطالعه راهکارهایی را برای متخصصان آسیب‌شناسی مخصوصاً طب سالمندی، در جهت ارتقاء سبک زندگی اسلامی، بهداشت روانی و کیفیت زندگی سالمندان به دنبال دارد.