نقش اهداف پیشرفت در سلامت روان و مسائل سازشی دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش اهداف پیشرفت در سلامت روان و مسائل سازشی دانشجویان انجام شد. برای این پژوهش توصیفی- همبستگی، بر اساس جدول مورگان به شیوه خوشه‌ای چند مرحله‌ای نمونه‌ای 600 نفری از دانشجویانی انتخاب شد که در سال تحصیلی 88- 89 در دانشگاه فردوسی مشهد مشغول به تحصیل بودند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه جهت‌گیری هدفی میدگلی و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که اهداف تبحری، رویکردی و اجتنابی با سلامت روان رابطه منفی معناداری دارند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که اهداف تبحری و اهداف رویکردی قادر به پیش‌بینی سلامت روان هستند، در حالی که اهداف اجتنابی پیش‌بینی کننده مناسبی برای سلامت روان نیستند. پس با توجه به یافته‌های این پژوهش و نقش پیش‌بینی‌کنندگی اهداف تبحری و رویکردی در سلامت روان، پیشنهاد می‌شود محیط‌های آموزشی در جهت‌دهی دانشجویان به سوی این اهداف تلاش کنند. زیرا دانشجویان سرمایه‌های اصلی و سازندگان فردای کشور هستند و توجه به سلامت روانی آن‌ها اهمیت ویژه‌ای دارد. چرا که آن‌ها زمانی آفرینش‌گر، خلّاق و پر‌بار خواهند بود که امیدوار به آینده و دارای سلامت روانی باشند.