نشانگرهای ریز ماهواره پیوسته به ژن‌های کنترل کننده زمان گلدهی و برخی صفات مهم در جمعیت 1F بادام حاصل از تلاقی کنترل شده (♂) تونو × (♀) شاهرود 12

در این تحقیق زمان گلدهی و برخی صفات رویشی، خشک میوه و مغز بادام در جمعیت 1F شامل 72 نتاج حاصل از تلاقی رقم‌های ’تونو ‘میان گل و ’شاهرود12 ‘دیرگل مورد ارزیابی قرار گرفت. از روش تجزیه تفرق توده‌ای تغییر یافته با استفاده از 87 نشانگر ریزماهواره هسته‌ای و 5 نشانگر ریزماهواره کلروپلاستی برای شناسایی نشانگرهای پیوسته با زمان گلدهی در دانهال‌های انتخاب شده و نهایتاً کل جمعیت استفاده شد. نتایج نشان داد که توارث زمان گلدهی در نتاج به صورت کمی بود. نتاج محدوده وسیعی از زمان گلدهی را نسبت به والدین نشان دادند و برخی از نتاج زودتر از والد میان گل ’تونو‘ به گل رفتند. دو مکان ریز ماهواره CPPCT008 و EPPCU2584 با زمان دیر گلدهی پیوسته بودند. پس از تهیه نقشه ژنتیکی، تجزیه QTL برای زمان گلدهی و برخی صفات رویشی، خشک میوه و مغز انجام شد. نتایج نشان داد که مکان UDP97403 به میزان 4 و 0 سانتی مورگان به ترتیب با یکی از مکان‌های ژنی کنترل کننده عادت رشدی درخت و عرض خشک میوه، ضخامت خشک میوه و عرض مغز و مکان BPPCT007 به فاصله 2 سانتی‌مورگان با یکی از مکان‌های ژنی کنترل کننده صفت عرض مغز فاصله داشتند. نتایج این بررسی نشان داد که استفاده از این نشانگرها در جهت انتخاب غیر مستقیم نتاج مناسب از نظر زمان گلدهی و دارای خصوصیات برتر خشک میوه و مغز موجب صرفه‌جویی در زمان و هزینه می‌شود و می‌توان در برنامه‌های به‌نژادی بادام و سایر گونه‌های Prunus از آن‌ها استفاده کرد.