ناحیه‌گرایی سیاسی در ایران: مطالعه موردی بلوچستان

ناحیه، گستره جغرافیایی می‏باشد که به واسطه برخی عوامل زیستی و جغرافیایی دارای وسعت،کارکردی و شخصیتی است که آن را از نواحی پیرامونی متمایز می‏سازد. همه دولت‏ها به نوعی ناهمگون بوده و از نواحی فرهنگی مختلفی تشکل یافته‏اند. حکومت در مقام کارگزار دولت بر آن بوده که با تأکید بر مشترکات عینی و ذهنی نواحی مختلف، هویت ملی را ساخته و تقویت نماید. ایران نیز کشور ناهمگونی است که فرهنگ و هویت ملی آن برآیند روند پیچیده تاریخی می‏باشد و نواحی آن ضمن اشتراک در فرهنگ و هویت ملی، شناسه‏های فرهنگی ناحیه خود را نیز پاس داشته‏اند. وجود چنین زمینه‏هایی، امنیت ملی و ناحیه‏ای کشور را آسیب‏پذیر می‏سازد. بلوچستان نیز به واسطه تمایز مذهبی و فاصله جغرافیایی نسبت به مرکز، یکی از این نواحی می‏باشد. بر این اساس، چنانچه بلوچستان در فرآیند مشارکت و توسعه ملی داخل گردد و امور مذهبی به مردم آن واگذار گردد، از ناآرامی‏های این ناحیه فرهنگی کاسته خواهد شد.