میزان شیوع درد در نوجوانان قربانی مین و مهمات عمل‌نکرده و ارتباط آن با مشکلات اندام حرکتی

اهداف: درد و محدودیت‌های حرکتی ناشی از قطع عضو در مصدومان به‌خصوص کودکان، باعث بروز مشکلات حرکتی جبران‌ناپذیری در درازمدت می‌شود. هدف این مطالعه، بررسی شیوع درد و ارتباط آن با مشکلات اندام حرکتی در نوجوانان قربانی مین و مهمات عمل‌نکرده بود. ابزار و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی در سال 1388، 76 نوجوان 9 تا 18 سال قربانی مین و مهمات جنگی عمل‌نکرده، ساکن پنج استان مرزی (آذربایجان غربی، ایلام، کرمانشاه، کردستان و خوزستان)، در دو اردوی سلامت بررسی شدند. اطلاعات دموگرافیک آنها به‌وسیله پرسش‌نامه محقق‌ساخته جمع‌آوری شد. وضعیت اندام‌های حرکتی، مفاصل و وجود درد در اندام‌ها با معاینات بالینی و گرفتن شرح حال بیماران توسط متخصص طب فیزیکی مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS 22 و آزمون آماری مجذور کای تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین سنی قربانیان در زمان مطالعه 00/2±11/16سال و 65 نفر (5/85%) از آنان پسر بودند. 41 نفر (9/53%) دچار قطع عضو بودند که 23 نفر (1/56%) آنها قطع عضو اندام فوقانی داشتند. در تمامی مصدومان دچار قطع عضو درد گزارش شد. درد اندام‌های حرکتی تحتانی در نوجوانان 18-15ساله به‌طور معنی‌داری از بچه‌های 14-10ساله بیشتر بود (0.05p<). سپس، کنتراکچر (19.7%) و تاندونیت و بورسیت (18.4%) شایع‌ترین عوارض بودند. تروما و زخم، کمترین فراوانی را به خود اختصاص دادند (2.6%). نتیجه‌گیری: شایع‌ترین مشکل ناشی از قطع عضو در قربانیان مین و مهمات عمل‌نکرده درد، به‌ویژه کمردرد، است و با وجود فراوانی بیشتر قطع اندام فوقانی، درد در مصدومان دارای قطع اندام تحتانی شیوع بالاتری دارد.