میزان اختلال استرس پس از ضربه نیابی در فرزندان جانبازان شیمیایی

  اهداف: اختلال استرس پس از ضربه یکی از اختلالاتی است که نه­‌تنها کیفیت زندگی جانباز، بلکه خانواده او را تحت تاثیر قرار می­‌دهد و تجربه آسیب در یکی از اعضای خانواده، می­‌تواند سایر افراد خانواده را نیز متاثر سازد. این پژوهش با هدف بررسی شدت و فراوانی علایم اختلال استرس پس از ضربه نیابی در فرزندان مصدومان شیمیایی انجام شد.   روش‌­ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی مقطعی روی 528 نفر از اهالی شهرستان سردشت در سال 1388 انجام شد. برای انتخاب گروه مورد، فرزندان تمام خانواده­‌های مصدومان شیمیایی شهرستان سردشت مورد بررسی قرار گرفتند. برای انتخاب گروه کنترل، 5 منطقه شهرستان سردشت به‌­صورت تصادفی خوشه‌ای و 600 خانواده به­‌صورت تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. در مجموع 528 نفر دارای معیارهای ورود به مطالعه شناخته شدند و 286 نفر به­‌عنوان گروه مورد و 242 نفر به­‌عنوان گروه کنترل، از نظر علایم اختلال استرس پس از ضربه نیابی بر اساس پرسش‌نامه می­‌سی‌­سی­‌پی بررسی و مقایسه شدند. داده‌ها با نرم­‌افزار SPSS 14 تحلیل شد.   یافته‌ها: نمره کل می­‌سی‌­سی‌­پی در فرزندان جانبازان شیمیایی 92/13 ± 88/128 و در گروه کنترل 70/22 ± 34/108 بود (0.05>p). نمره کل می‌سی‌سی­پی در پدران گروه مورد نیز بیشتر از پدران گروه کنترل بود (0.05>p). تفاوت معنی‌­داری در نمره فرزندان بر حسب جنس و گروه‌­های سنی وجود نداشت. نتیجه‌­گیری: استرس روانی ناشی از آسیب شیمیایی پدر به فرزندان منتقل می‌شود و لازم است به عنوان یک مشکل جدی نسبت به پیشگیری و درمان آن اقدام شود.