موانع گسترش مشارکت بخش خصوصی در آموزش و پرورش ایران: مورد کاوی مدارس غیر انتفاعی

این پژوهش با هدف بررسی موانع گسترش مشارکت بخش خصوصی در آموزش و پرورش ایران (موردکاوی مدارس غیرانتفاعی) از دیدگاه مدیران و صاحب‌نظران حوزه‌ی اقتصاد آموزش انجام گرفت. نمونه‌ی آماری عبارت بود از 284 نفر از مدیران مدارس غیر انتفاعی پسرانه‌ی شهر تهران و 10 نفر از صاحب‌نظران اقتصاد آموزش دانشگاه‌های تهران که به ترتیب با استفاده از روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای و روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌ای مشتمل بر 62 گویه از عوامل مؤثر در عدم توسعه‌ی مدارس غیر انتفاعی در دو بخش عوامل طرف تقاضا و طرف عرضه بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌های حاصل از پرسشنامه از آزمونt  تک نمونه‌ای استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از این است که نگرش منفی و عدم اعتماد دولت به بخش خصوصی برای فراهم‌سازی آموزش، هدف تک‌بعدی از مشارکت، عدم انگیزه‌ی بخش خصوصی برای حضور در بازار آموزشی و عدم پیش‌نگری امکانات و اقدامات تسهیل کننده‌ی حضور بخش خصوصی از مهم‌ترین موانع گسترش مدارس غیر انتفاعی از دیدگاه مدیران و صاحب‌نظران بوده است.