مقایسۀ مهارتِ تعریفِ واژه بین کودکانِ دوزبانۀ دارای آسیبِ ویژۀ زبانی و کودکان طبیعی

هدف از این پژوهش بررسی مهارتِ تعریفِ واژه در ۀ دارای آسیب ویژۀ زبانی و مقایسۀۀ طبیعی است. در ای7 تا 8 سالۀ دوزبانۀ (آذری – فارسی) با آسیب ویژۀ زبانی و 12ی سنی و زبانی از لحاظ مهارتِ تعریفِ واژه بررسی شدند. داشتن تأخیر زبانییی، بینایی و هوشی از معیارهای ورود به پژوهش بودند. برای تشخیص آسیب از آزمون رشد زبانی، آزمون آسیب ویژۀ زبانی و نمونۀ گفتار پیوسته و برای مقایسۀ مهارتِ تعریفِ واژه، بین گروه‌ها، از آزمون من‌ویتنی و ویمبتلا در جنبۀ ساختاری، نسبت به همتایان سنی و زبانی تأخیر معناداری داشتند و در مقایسۀ بین زبان فارسی و آذریۀ ساختاری و گروه‌های شاهد در جنبۀ محتوایی تفاوت معنادار داشتند.