مقایسۀ دو شیوۀ تمرین هوازی بر اورکسین A سرمی و کاهش وزن در پسران دارای اضافه ‌وزن و چاقی

  تعامل میان ورزش، بازی و نروپپتید‌های مغزی مانند اورکسین زمینه‌های علمی جدیدی را در خصوص مشکل چاقی و درمان آن به‌وجود آورده است. در این زمینه به‌منظور مقایسۀ دو شیوۀ تمرینی هوازی بر اورکسین A سرمی و اضافه وزن و چاقی30 پسر نوجوان 5/0± 97/10 سالۀ دارای اضافه وزن و چاقی انتخاب و به‌صورت تصادفی به سه گروه کنترل، تمرین در فضای بسته روی نوار گردان و بازی در فضا و محیط باز تقسیم شدند و هشت هفته و هفته‌ای سه جلسه تمرین داده شدند. سطوح سرمی اورکسین A به روش الیزا اندازه‌گیری شد. از آزمون تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی LSD برای مقایسات بین‌گروهی و برای مقایسات درون‌گروهی از آزمون T وابسته در سطح معنا‌داری 05/0 ≥P استفاده شد. نتایج نشان داد هم شیوۀ تمرینی در قالب بازی و هم روی نوار گردان موجب افزایش معنا‌دار مقادیر سرمی اورکسین A می‌شود (به‌ترتیب 000/0 = P، 000/0 = P). این تغییر در گروه تمرین به شیوۀ بازی نسبت به گروه دیگر به‌طور معنا‌داری بیشتر بود (04/0 = P). تغییرات شاخص‌های مربوط به کاهش وزن از جمله BMI و درصد چربی بدن نیز تنها در گروه تمرین در قالب بازی با گروه کنترل معنا‌دار بود (به‌ترتیب 046/0 = P و 037/0 = P). ازاین‌رو شاید بتوان گفت تمرین هوازی در قالب بازی در محیط باز در مقابل تمرین هوازی روی نوار گردان در محیط بسته تأثیر بارزتری در اورکسین A سرمی و کاهش وزن داشته است.