مقایسۀ ثبات و بیثباتی سیاسی در چهار دهه پس از انقلاب فرانسه و انقلاب اسلامی ایران
نویسندگان
چکیده مقاله:
گرچه تاکنون مطالعات موردی دربارۀ ثبات سیاسی ایرانِ پس از انقلاب انجام شده، این مقاله بهمنظور شناساندن عمیقتر انقلاب اسلامی، به مقایسۀ ثبات و بیثباتی سیاسی در چهار دهه پس از انقلاب در فرانسه و ایران میپردازد. بنابراین، سؤال تحقیق این است که وضعیت ثبات سیاسی در فرانسه پس از انقلاب (1789م / 1167ش) در مقایسه با ایران پس از انقلاب (1357ش) در مدت چهار دهه پس از انقلاب چگونه بوده است. گمان نویسندگان این است که باتوجهبه مقایسه شاخصهای ثبات سیاسی در دو کشور، ایرانِ پس از انقلاب، نسبت به فرانسه، از ثبات سیاسی بیشتری برخوردار بوده است. برای اثبات فرضیه، تحولات سیاسی در فرانسه و ایرانِ پس از انقلاب، ازجمله تغییر و دگرگونی ساختار سیاسی، تداوم نظام سیاسی و چالشهای آن، با روش مقایسهای مورد واکاوی قرار گرفته و مقاله به این نتیجه ختم شده است که ایران به دلیل وجود رهبری واحد، ایدئولوژی اسلامی و حضور مداوم مردم، در چهار دهه پس از انقلاب، باثباتتر از فرانسه در دورۀ متناظر بوده است.
منابع مشابه
مقایسۀ تأثیر رهبری در تحولات انقلاب فرانسه و انقلاب اسلامی پس از پیروزی
این نوشته در پی پاسخ به این پرسش است که رهبری در ثبات و بیثباتی و تحقق یا عدم تحقق اهداف انقلاب در مرحلۀ پس از پیروزی انقلابهای فرانسه و ایران چه نقشی داشت؟فرضیۀ تحقیق این است که تفاوت الگوی رهبری در انقلاب فرانسه با انقلاب اسلامی موجب شد تا در مرحلۀ بعد از پیروزی، اولی پس از دو دهه بحران و بیثباتی، به ترمیدور بینجامد و دومی در مدت یک سال و اندی به استقرار ارکان نظام سیاسی بر مبنای اهداف اعل...
متن کاملآسیبشناسی فرهنگ سیاسی در ایران پس از انقلاب اسلامی
طرح مسأله امنیت و ثبات فرهنگی و سیاسی، مهمترین و برجستهترین چهره و درونیترین لایه نیاز امروز ملت و دولت (حاکمیت)، به شمار میآید. چرا که مؤلفه قدرت و ثبات فرهنگی و سیاسی هر ملتی بنیادیترین مؤلفه اقتدار و استعداد و لیاقت آن ملت در بستر توسعه و تعالی در عرصههای مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و عقبماندگی در تمامی عرصههای زندگی فردی و اجتماعی افراد جامعه را فراهم میآورد. در یک رویکرد کلان...
متن کاملنیروی اجتماعی و تأثیر آن بر شرایط پس از پیروزی در انقلاب فرانسه و انقلاب اسلامی ایران
This article has no abstract.
متن کاملبسیج سیاسی در انقلاب اسلامی ایران و انقلاب ساندنیستی نیکاراگوئه
با این مفروضه که بسیج سیاسی مهمترین رکن انقلاب است، مقالة حاضر به دنبال یافتن پاسخ مناسب برای این پرسش است که ابعاد و مختصات بسیج سیاسی در انقلاب اسلامی ایران و انقلاب ساندنیستی نیکاراگوئه چگونه است؟ پاسخ مقاله بر این فرضیه استوار است که با توجه به نوع رهبری، وسعت ایدئولوژی، قدمت و قدرت سازمانها و گسترة جمعیت مشارکتکننده در انقلاب اسلامی ایران، بسیج سیاسی در ایران گستردهتر از بسیج سیاسی در ...
متن کاملشکل گیری جریان سیاسی چپ در دهه اول پس از انقلاب اسلامی
مقاله حاضر در پی آن است که دسته بندی جناح های سیاسی در درون هیئت حاکمه جمهوری اسلامی را ریشه یابی کند. این دسته بندی ها نخستین بار در سال ???? آغاز شدند که جمعی از روحانیون متمایل به جناح چپ که در بازوی سیاسی روحانیت یعنی تشکل «جامعه روحانیت مبارز» فعال بودند، پس از طی یک دوران طولانی اختلاف نظر با همکاران خود، تصمیم به تغییر تشکیلات و روش سیاسی گرفتند و از جامعه روحانیت مبارز انشعاب کرده، تحت ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 6 شماره 14
صفحات 93- 120
تاریخ انتشار 2019-03-15
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023