مقایسۀ ارزش انرژی‌زایی کنجالۀ سویای بدون فرآوری و کنجالۀ سویای فرآوری‌شده برای مرغ‌های‌ مادر گوشتی، جوجه‌های گوشتی و مرغ‌های تخم‌گذار تجاری

این پژوهش با هدف ارزیابی تأثیر نوع پرنده بر انرژی قابل سوخت‌وساز ظاهری دو نوع کنجالۀ سویا (فرآوری‌شده و بدون فرآوری) اجرا شد. در این تحقیق از 36 قطعه مرغ مادر گوشتی سویۀ راس 308 (62 هفته)، 72 قطعه جوجۀ گوشتی نر سویۀ راس 308 (35 روزه) و 36 قطعه مرغ تخم‌گذار سویۀ های‌لاین دبلیو 36 (40 هفته) استفاده شد. در هر آزمایش تیمارها شامل یک جیرۀ مرجع و دو جیرۀ آزمایشی بود. در جیره­های آزمایشی 30 درصد کنجالۀ سویای فرآوری‌شده و یا 30 درصد کنجالۀ سویای بدون فرآوری جایگزین ذرت، کنجالۀ سویا و روغن جیرۀ مرجع شد. به هریک از جیره­ها 1 درصد سلیت به‌عنوان نشانگر اضافه شد و انرژی قابل سوخت‌وساز با روش جمع­آوری فضولات به دست آمد. نتایج نشان داد، میزان انرژی قابل سوخت‌وساز کنجالۀ سویای فرآوری‌شده و بدون فرآوری در مرغ­های مادر گوشتی بیشتر از جوجه­های گوشتی و مرغ­های تخم‌گذار بود. میزان انرژی قابل سوخت‌وساز کنجالۀ سویای فرآوری‌شده در هر سه آزمایش بیشتر از کنجالۀ سویای بدون فرآوری بود (به ترتیب 08/2626 در مقابل 75/2274 کیلوکالری برای مرغ­های مادر گوشتی، 0/2466 در مقابل 6/1993 کیلوکالری در جوجۀ گوشتی و 46/2344 در مقابل 75/2079 کیلوکالری در مرغ­های تخم‌گذار). به‌طورکلی نتایج این آزمایش نشان داد، میزان دریافت انرژی از اقلام خوراکی بین سویه­های مورد آزمایش تفاوت داشت و همچنین فرآوری باعث افزایش ارزش تغذیه­ای کنجالۀ سویا شد.