مقایسه پایایی، عوارض و پیامد تعبیه فیستول شریانی-وریدی هدایتیبا روش های معمول فیستول‌گذاری در بازو وآرنج غیر هدایتی در یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

  سابقه هدف : فیستول‌های بازو و آرنج انتخاب دوم پس از فیستول مچ دست می‌باشند که.در بیمارانی که امکان فیستول‌گذاری در ناحیه مچ دست را ندارند یا فیستول‌های تعبیه شده در مچ دست از کار افتاده‌اند، تعبیه می ‌شوند.در این مطالعه، پایایی، پیامد و عوارض تعبیه فیستول در بازو و آرنج با استفاده از مجموعه‌ای از تکنیک‌ها که به نام Conductive Ateriovenous Fistula نامیده می‌شوند، با روش‌های معمول فیستول گذاری در بازو و آرنج Non-ConductiveArtetiovenous Fistula ،مقایسه شده‌اند.   مواد وروشها: کـارآزمایی بالینی تصادفی شده یک سویه کور بود و بر روی بیماران نیازمند همودیالیز که برای فیستول‌گذاری بـه بیمارستان سینا مراجعه کرده بودند انجام شد. بیماران به صورت تصـادفـی در گـروه Conductive یـا Non- Conductive قـرار گرفتند و فیستول مورد نظر تعبیه شد . سپس بیماران ، سه ماه بعد از تعبیه فیستول برای بررسی عوارض، پایایی و پیامد پیگیری شدند.   یافته ها: از مـجموع 260 بیمار مـورد مـطالعه ، 1 44، نـفر تحت پیگیری قرار گرفتند. متوسط سنی بیماران 7/16 ± 4/53 سال بود و 5/55% مرد بودند. میزان پایایی در فیستولهای Conductive و Non-Conductive برابر و81% بود. در بروز عفونت و عوارض عصبی- عضلانی، اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. 3 مورد هیپرتانسیون وریدی و دو مورد سندرم steal مشاهده شده مربوط به گروه Non-Conductive بود که بوسیله تبدیل به نوع Conductive ، علاوه بر درمان عارضه مربوطه، موفق به حفظ فیستول شدیم. میزان مرگ و میردر گروه های مورد بررسی، اختلاف معنی داری نداشت . جنس مرد و دیابت عوامل موثر روی مرگ بیماران بودند. همچنین در 43% بیماران ارجاع شده برای تعبیه گرفت مصنوعی، با استفاده از فیستول‌گذاری با روش Conductive موفق به تعبیه فیستول مناسب شدیم. که مجموعاً به میزان چهل میلیون ریال در هزینه ‌ه ای درمان صرفه ‌ جویی شد.   نتیجه‌گیری : تجربیات ما نشان می دهد تعبیه فیستول Conductive با میزان کمتری از بروز عوارض عمده (هیپرتانسیون وریدی و سندرم steal )و پایایی قابل قبول همراه است. گرچه به علت کم بودن تعداد موارد مذکور، اثبات آماری ممکن نشد. همچنین در تعدادی از موارد با تبدیل Non Conductive به Conductive ،امکان حفظ فیستول فراهم شد و عوارض فوق برطرف گردید . به‌علاوه، در بیمارانی که امکان انجام دیالیز به دلیل نداشتن راه عروقی مناسب وجود ندارد، با استفاده از وریدهای ناحیه آنته کوبیتال وتعب ی ه ف ی ستول conductive ، مشکل حل می‌شود . همچنین در بیمارانی که ازکارافتادگی فیستول تعبیه شده به روشهای دیگر را تجربه کرده اند، استفاده ازاین روش جدید می‌تواند امکان دستیابی مناسب به عروق را فراهم سازد . بـه نـظر مـی رسد آمـوزش تـکنیـک Conductive علاوه بر کاهش هزینه‌های بیماران، می‌تواند به عنوان روش جایگزین فیستول‌گذاری معمول در بازو و آرنج Non-Conductive مطرح شود. به منظوربررسی بیشتر خصوصیات این روش و گسترش استفاده از این تکنیک در دیگر مراکز، انجام کارآزمایی‌های بالینی چند مرکزی با حجم نمونه بیشتر و قدرت بالاتر و با پیگیری دقیق طولانی مدت پیشنهاد می‌شود.